Inhoudsopgave
Ik kan niet zeggen dat ik niet gewaarschuwd was: iedereen die ik de afgelopen jaren sprak over Monaco haalde een beetje ongeïnteresseerd zijn schouders op. “Leuk voor een dagje”, “niet zoveel aan”, ik heb het allemaal voorbij horen komen. En om eerlijk te zijn, kon ik het me niet voorstellen. Een Mediterraan ministaatje gelegen in een prachtige baai vol luxe en glamour. Dar staat gen woord bij wat me niet bevalt, dus Monaco was op mijn lijf geschreven, dacht ik zo. Dat bleek niet zo te zijn. Lees waarom ik een hekel had aan Monaco.
Mijn eerste fout was dat ik overschatte hoe groot Monaco was. In eerste instantie dacht ik er twee nachten te overnachten zodat ik alles kon zien, maar toen ik de hotelprijzen zag, werd dat plan al snel bijgesteld naar nul nachten overnachten en gewoon lekker heen en weer boemelen met de lokale stoptrein vanuit Nice. Hartstikke prima, dat duurt namelijk een half uurtje en kost maar een paar euro.
Bovendien kwam ik er achter dat er dus helemaal niet zo veel te zien is in Monaco. En al helemaal niet in het naseizoen (fout nummer twee!). Het land barst al niet van de bezienswaardigheden, maar de paar die het heeft, waren nu gesloten voor bezoekers. Top.
Het plan werd dus als volgt: ’s ochtends op tijd de trein pakken naar Monaco, zodat we daar de hele dag hebben om rond te kijken, en dan na het avondeten terug naar Nice om er te slapen.
Mijn verwachtingen waren ondanks alle waarschuwende woorden van vrienden toch nog best hoog gespannen. Als zoveel topsporters ervoor kiezen om er te wonen, zal het best mooi zijn, toch? Die kunnen immers overal wonen. Fout. Ik kwam er al snel achter dat ze er écht alleen voor de belastingvoordelen zijn, want niemand gaat met z’n volle verstand in Monaco wonen, als Nice en het charmante Menton om de hoek liggen.
Ik ken Zuid-Frankrijk redelijk. Ik ben al vaak in Italië geweest. Ik had dus een redelijk idee van wat ik kon verwachten van een Mediterrane badplaats die ongeveer tussen die twee landen in ligt. Maar Monaco was het complete tegenovergestelde. Het piepkleine land is gebouwd op een bergflank, en al vanaf het eerste moment schrok ik van hoe ontzettend dichtgebouwd het is. Hoe er nergens groen te ontdekken is, alleen maar torenhoge sfeerloze flatgebouwen en straten met auto’s. Je loopt constant in de schaduw van de hoogbouw en wordt omringd door constructiegeluid van de bouwwerkzaamheden die nieuwe luxe flattorens uit de grond stampen.
Ik heb letterlijk heel Monaco afgelopen (dat duurt van Noord-tot-Zuid namelijk maar een uurtje), en de enige plek die ik nog enigszins sfeervol vond, was de Japanse tuin en daarnaast het oude toeristische centrum. Hier vind je onder andere het Prinselijk Paleis en de Kathedraal van de stad. Daar zijn de straatjes smal, de huisjes geverfd in pastelkleuren en heb je prachtige uitzichten over de zee en de kustlijn. Precies zoals je van een Mediterrane stad zou verwachten. Maar het is er wel enorm toeristisch.
De rest van Monaco vond ik echt erg treurig. Het hele land is om straten, hoogbouw en winkelcentra heen gebouwd. Ik voelde al heel snel een soort vibe van ‘zien en gezien worden’. Ik zag geen enkel echt gezellig restaurantje of cafeetje, vond de mensen niet erg vriendelijk en het gebrek aan natuur of parken (en dus: leefbaarheid) vond ik ook schokkend. Je struikelt er trouwens over de supercars, dus als je dat geweldig vindt, dan zul je de tijd van je leven hebben. Al je dromen komen uit.
Maar als je niet zoveel geeft om megajachten en supercars, dan heeft het land niet zo veel aantrekkingskracht. Ik had aan het einde van de dag eigenlijk vooral last van een soort claustrofobie en kon niet wachten om weer weg te gaan. We hebben het avondeten niet eens gehaald, en zijn aan het eind van de middag op de trein terug gestapt, en hebben lekker in Nice bij een restaurantje gegeten. Waar je gelukkig wèl sfeer hebt.
Zou ik je aanraden om naar Monaco te gaan?
Het lijkt misschien niet zo, uit mijn verhaal, maar ik zou je aanraden om er in je leven één keer een dagje door te brengen. Dan heb je het gezien en weet je hoe het is. Ik vond bijvoorbeeld nog best leuk om door de haven te struinen en de superjachten te bekijken, en als je van formule 1 houdt, dan zul je het leuk vinden om het circuit in het echt te bewonderen. Natuurlijk kun je ook een gokje wagen in het casino, als je daarvan houdt.
Maar ben gewaarschuwd, als je denkt een sfeervolle Frans/Italiaanse stad aan te treffen, dan kom je van een koude kermis thuis. Één dag is ruim voldoende en daarna hoef je nooit meer terug te komen ;-).
Welke bezienswaardigheden in Monaco mag je niet missen?
Monaco-Ville
Monaco bestaat uit vier wijken, waarvan Monaco-Ville de oude stad beslaat. Dit vond ik het enige deel dat echt een beetje charme had, aangezien het in essentie nog steeds een Middeleeuws dorp is. Onaangetast door de modernisering die de rest van Monaco zo sfeerloos maakt.
Monaco-Ville is gebouwd op een grote rots, en je moet dus even klimmen om het oude centrum te bereiken, maar de uitzichten zijn vervolgens alle moeite waard. Vanaf hier heb je aan beide kanten prachtig uitzicht over Monaco en de Franse kustlijn. Hier vind je tevens een aantal belangrijke bezienswaardigheden, zoals het Prinselijke paleis en de Kathedraal.
In 1215 werd op de rots een fort gebouwd door de Ghibellijnen. Met het fort zou het gebied beter beschermd zijn tegen invallen. Heel goed werkte dat niet, want in 1297 nam François Grimaldi -vermomd als een monnik- het fort over. Sindsdien is de Grimaldi-familie aan de macht in Monaco (en ja, prins Albert is dus ook een Grimaldi-telg).
Het is de moeite waard om hier even rond te struinen, want je loopt onder andere door leuke parkjes (Jardin St. Martin bijvoorbeeld), waar je prachtig uitzicht hebt over de omgeving. En de smalle oude straatjes zijn grotendeels autovrij, waardoor het relaxed ontdekken is.
Mocht je nog een leuk zaakje zoeken om te eten: ik heb geluncht bij La Tavernetta. De service was erg slordig (we kregen tot twee keer toe het verkeerde), maar het eten is prima en voor een heel redelijke prijs. Ik zou niet helemaal hier naartoe reizen vanuit een ander deel van Monaco, maar als je toevallig rond lunchtijd in Monaco-Ville bent, dan kan ik deze aanraden.
Prinselijk Paleis
De belangrijkste bezienswaardigheid in Monaco-Ville is het Prinselijk Paleis. Dit is waar de huidige Prins van Monaco, Prins Albert, woont en werkt met zijn gezin. Wat je misschien opvalt is dat het paleis er eigenlijk nog steeds uitziet als een fort. Dit komt omdat Monaco eigenlijk een soort gedoog-staatje is, dat vooral bestaat vanwege overeenkomsten met machtigere buurlanden. Het paleis moest dus ook lange tijd echt ter verdediging dienen.
Dat blijkt wel uit het feit dat het paleis in de 18e eeuw door de Fransen werd ingenomen, en alle rijkdommen uit het paleis gestolen werden. Aangezien het paleis al zeven eeuwen gebruikt wordt als zetel van het Prinsdom, en er geen ruimte is voor een ander paleis, zie je een mix van architecturen in het paleis, die door de jaren heen aangepast werd.
In de zomermaanden kun je het paleis bezoeken. Of je nu wel of niet het paleis bezoekt, het is sowieso leuk om de wisseling van de wacht mee te maken. Die vindt elke dag om 11:55 plaats voor de ingang van het kasteel.
Kathedraal van Monaco
Eveneens in het oude centrum vind je de Kathedraal van Monaco. De neo-Byzantijnse kerk is de zetel van het aartsbisdom van Monaco. De huidige kerk is niet zo oud, er stond namelijk al een kerk op deze plek. Deze werd in 1251 gebouwd, en stortte helaas in 1874 in. In de jaren daarna werd de huidige kerk gebouwd, die in 1911 af was.
De kerk is voornamelijk beroemd omdat het de plek is waar de leden van Huis Grimaldi begraven liggen. Zo vind je hier bijvoorbeeld het graf van Grace Kelly en haar man, prins Reinier III van Monaco. Tegenover de kerk heb je trouwens een mooi uitzichtpunt.
Haven van Monaco
Wat mij betreft is één van de dingen om te doen in Monaco, om gewoon een beetje door de haven te struinen. Ik vond het een rollercoaster van emoties. Aan de ene kant stond ik echt met mijn mond vol tanden door de gigantische luxeschepen die er lagen, aan de andere kant voelde ik me ook verdrietig toen ik zag hoeveel schepen daar voeren onder vlaggen van allerlei belastingparadijzen. Het schip op de foto hierboven was veruit het grootste dat ik zag. Kun je de piepkleine mensjes op de foto zien? Dan zie je het echte formaat pas!
Plage du Larvotto
Monaco kent één strand, en dat is het Place du Larvotto. Een zandstrand met grof wit zand dat door mensen is gemaakt. Het strand is 400 meter lang en ligt in een inham, waardoor er geen grote golven zijn. Op het strand vind je een aantal dure beachclubs (hoe kan het ook anders), maar volgens mij is het grootste deel van het strand gewoon openbaar te bezoeken.
Japanse Tuin
Als je over de Avenue Princesse Grace loopt, is het de moeite waard om even de Japanse Tuin in te duiken. Het is een klein stukje rust in de chaos van Monaco. Het voelt als je daar bent totaal niet of je midden in een drukke stad staat. Het ligt naast het Grimaldi Forum en niet ver van het strand van Larvotto.
Ik vond het heel rustgevend om door de gemanicuurde tuinen te lopen, even in het theehuis te zitten en uit te kijken over de vijver met karpers. Er staat een bordje met uitleg over de verschillende vissen die er rondzwemmen, met daarbij plaatjes, dus je kunt kijken of je er eentje kunt herkennen.
Monte Carlo Casino
De beroemdste bezienswaardigheid van Monaco is natuurlijk het casino, dat zijn bekendheid vooral dankt aan James Bond (omdat het casino in meerdere films voorkomt). De naam verwijst naar de wijk Monte Carlo, waar je het casino vindt. Naast het casino, vind je hier ook de Opéra van Monte Carlo en het balletgezelschap.
De Casino wordt uitgebaat door een bedrijf dat grotendeels in handen is van de koninklijke familie van Monaco. Het was tot voor kort de voornaamste inkomstenbron van de familie Grimaldi en Monaco zelf (dat krijg je als je geen inkomstenbelasting rekent natuurlijk). Het Casino heeft in de negentiende eeuw de bijna blutte familie Grimaldi van de ondergang gered. Grappig genoeg mogen inwoners van Monaco er niet naartoe, het bestaat dus puur voor toeristen.
Om binnen te komen moet je netjes gekleed zijn, ouder dan achttien jaar zijn en tien euro entreekosten neertellen. Het schijnt dat het gebouw prachtig is vanbinnen. Mocht je denken dat het gebouw wel iets weg heeft van Paleis Garnier in Parijs, dan heb je gelijk. Dezelfde architect die daarvoor verantwoordelijk was, was ook betrokken bij uitbreiding van het casino van Monte Carlo.
2 reacties
Ik ben er ook een middagje geweest, ik vond het wel heel leuk, juist omdat het zo’n bizarre gewaarwording is, al die huizen zo dicht op elkaar gepropt. En die jachten en auto’s! Maar wij waren in het hoogseizoen op zondag (wel een jaar of 15 geleden) en toen was alles dus dicht. Meer dan een middagje hadden we dus niet nodig, haha.
Eerlijk gezegd verbaast je verhaal mij niet. Ik ben er lang geleden geweest en vond het geweldig, maar dat was puur om al die supercars. Verder dan het casino en de haven ben ik niet gekomen ;). Leuk die foto van dat jacht. Ik heb precies dezelfde op de foto gezet, maar dan in Amsterdam. In 2018 voer hij over het IJ. Waarschijnlijk gebouwd door een Nederlands bedrijf.