10 dingen die je leert tijdens een trip naar Engeland

643

Drie keer stak ik afgelopen jaar de Noordzee over om in Groot Brittanië voet aan wal te zetten. En hoewel je zou denken dat Engeland en Nederland qua cultuur ongeveer twee peas in a pod zijn, sloeg ik toch een aantal keer steil achterover van de verschillen waar ik als professioneel awkward persoon niet mee om kan gaan… Het is een wonder dat ik nog leef. 

Engelsen hebben het over ‘Jullie in Europa’

De eerste keer dat ik het op tv hoorde, krabde ik even achter mijn oren. Had ik iets gemist? Had Engeland zich de nacht ervoor stilletjes afgesplitst van Europa? Maar nee. Ik las het online nog een paar keer. En in Edinburgh zei onze Airbnb-host ‘o, ja, jullie in Europa…(rest van de zin)’. Ik wilde bijna gillen: JULLIE ZIJN OOK EUROPA, KIJK OP EEN KAART, maar hield me in. Waarom de Engelsen niet willen toegeven dat ze ook bij Europa horen is me een raadsel, werkelijk. Een sterk gevoel voor nationalisme?

EDIT 2018: Wow… dit schreef ik in 2014. Blijkbaar voelde ik de Brexit wel aankomen, dus. 

Alles lijkt goed betaalbaar totdat je gaat omrekenen

De keren dat ik dacht: ‘Relaxed, een hoofdgerecht voor dertien euro’, en daarna een klein beetje wilde huilen, zijn echt niet meer op één hand te tellen. Damn, you, Engeland. Met je ingewikkelde valuta. En dan ligt het prijsniveau ook nog een klein stukje hoger dan in Nederland.

Het regent helemaal niet altijd

Nee, echt. Toen ik in Londen was in augustus regende het maar de helft van de tijd. En de week die we doorbrachten in Noord Engeland…. daarvan hadden we maar één dag regen. En stralende zon in Schotland. IN SCHOTLAND!!!1!1

Als ik ooit doodgereden wordt, dan is het in Engeland

Ik kan er niet aan wennen. En ik doe nog zo mijn best, met netjes expres de andere kant op kijken. Het gaat mis zodra ik honger heb en druk op zoek ga naar eettentjes. Dan kijk ik even niet uit mijn ogen, en VROEM, rijdt er zo een Engelsman me bijna van de sokken. Wat een randdebielen trouwens, dat links rijden. Ik betrapte mezelf er de hele tijd op dat ik bij inhaalmanouvres dacht: ‘Wat doen jullie nou moeilijk?’, of dat we bij een bocht maken, recht tegen het verkeer inreden en ik drie mini hartstilstanden had.

Ik zou er best willen wonen

Tijdelijk dan hè? Lijkt me zo gezellig. Een appartementje in een Engelse stad, en dan thee drinken terwijl je een boek leest op de bank. (Hoe random? Kan dat niet thuis denk je dan?). En dat je dan de deur uitloopt en alleen maar Engels om je heen hoort. En dat er rode bussen rijden. En dat je altijd kunt shoppen bij Engelse ketens. Maar nogmaals: tijdelijk. (En dat wil ik eigenlijk overal wel)

Engelsen zijn waanzinnig beleefd

Ik betrapte me na terugkomst op dat ik in de supermarkt per ongeluk tegen iemand zei: ‘Excuse me’, toen ik hem wilde passeren.

Schots is écht niet te verstaan

Mijn bestelling bij de Starbucks ging ongeveer zo.

‘Two teas, this yoghurt and this sandwich please” *legt sandwich en yoghurt op de toonbank*

“Sjallahiettisupfoya?’

“Err.. What?”

“Would you like this sandwich warmed up? It’s much better that way.”

“Ehh ok.”

“Tea. Tahlgrandeeorventie?’

*blank stare*

“What size would you like?” *wijst naar drie verschillende maten*

“Medium, please. *wil door de grond zakken*

Ik zal nooit leren hoe Engelse ponden werken

Mijn bestelling bij Starbucks ging ongeveer zo:

‘That will be 8.90, please’
‘Ehhh..’ *verwilderde blik naar muntjes in haar hand*
‘Ehhh’ *paniek neemt lichaam over’
‘HERE!’ *duwt muntjes in hand van barrista*

Vrouwen dragen vrijwel niets tijdens het uitgaan

Daar wende ik al even aan in Malta (een voormalige kolonie van de UK), maar als je uitgaat in Engeland, en je bent je kleren vergeten, dan hoef je je geen zorgen te maken. Je zult niet opvallen tussen de andere vrouwen. Een kort jurkje, het liefst zo strak mogelijk, zo veel mogelijk make-up, je haar zo hoog en groot mogelijk, en de meest pijnlijke hakken die je kunt vinden, and you’ve got yourself an outfit.

Fish & Chips is niet te vreten.

Hier valt weinig aan toe te voegen. Neem een nietszeggende vis, pleur hem in drie kilo paneermiddel, plemp hem in de olie, en dan heb je het smerigste eten wat er ooit op deze wereld heeft bestaan. Smaakloos, hartaanval in een korstje. En dat komt van een visliefhebber, hè.

Wat leerde jij in Engeland?