In de nachtbus naar Londen: wat vond ik ervan?

Nieuwe dingen proberen is my middle name, als dat jullie helpt goedkoop te reizen. En dus dacht ik dan ook al een tijdje aan de nachtbus naar Londen. Ik had nog nooit een nachtbus meegemaakt, maar ik wilde al tijden graag naar Londen, de bus was goedkoper dan een vliegticket, en bovendien vind ik busritten altijd erg leuk (dat schommelen van die bus en lekker naar buiten staren is net meditatie voor me…)

En dus zei ik ook volmondig ‘ja’ toen iDBus me vroeg hun lijn naar Londen te testen. Ik laadde mijn rugzak in met warme kleding, snacks, oordoppen en een slaapmasker, en vertrok naar Amsterdam, waar ik op de bus stapte. Maar… was het wel iets voor mij, zo’n nachtbus?

De Bus

Ik was blij verrast toen ik de bus instapte. Ik had een vaste zitplaats, midden in de bus. De stoelen waren erg ruim, en konden zelfs nog van elkaar af worden geschoven. Ik vond het echt lekkere stoelen om in te zitten. Er was wifi aanwezig (jeej!) en zelfs een stopcontact naast de stoelen, waardoor mijn telefoon kon laden en online kon tegelijkertijd. Er was ook een leeslampje, die niet werkte op de heenreis, maar wel op de terugreis. Het toilet was op de heenreis vies, maar op de terugreis brandschoon. Je mag één koffer meenemen in het ruim, en handbagage. Gratis!

De chauffeurs zijn Frans, aangezien iDbus een Franse organisatie is. Ze spreken redelijk Engels, al vond ik dat dat nog wel iets beter kon op ritten die helemaal niet in Frankrijk komen. Ik heb wisselende ervaringen met de chauffeurs gehad. De eerste was supervriendelijk en telde alle passagiers wel drie keer als we weer gingen rijden na een stop. Echt een leuke man.

De tweede echter, was vervelend. Bij een korte stop voor de overgang reed hij na tien minuten gewoon weg. Toen een meisje aan kwam rennen met een kop koffie en vroeg of hij wel geteld had, zei hij: ‘Nee. Ik vertrek na tien minuten, met of zonder je’. Let wel: het was ’s avonds laat, bij de tunnel naar Frankrijk. Waar dit meisje naartoe had gemoeten was een raadsel geweest. Dat vind ik erg onprofessioneel, dat kan écht niet. Ik ben gelukkig goed van vertrouwen, dus ik ga er maar van uit dat de beste man een slechte dag had. De andere chauffeurs waren immers prima.

After: koffie op het busstation van Londen om vijf uur ’s ochtends

De rit

Ik vond de bus erg comfortabel, en raakte meteen in gesprek met de Franse jongen die naast me zat. Hij woonde in Parijs, en was met zijn familie naar Amsterdam gegaan voor een weekendje. Hij zou een nachtje in Brussel verblijven voor hij terugging. Op de terugreis zat ik naast een Zuid-Afrikaanse jongen, die de hele wereld over reisde, en na een paar maanden eindelijk zijn Italiaanse vriendin terug ging zien in Milaan, de volgende dag (hij vloog vanaf Schiphol). Zo leuk om zulke gesprekken te voeren! Dat soort dingen maak je toch minder snel in het vliegtuig mee, omdat een vluchtje naar Londen maar een uurtje duurt.

Op de heenreis maakte ik zelfs een nieuwe reisvriend. In Brussel raakten we in gesprek, nadat de Franse jongen uitgestapt was, en we kletsten tot we gingen slapen. Hij vroeg me om mijn schema met bezienswaardigheden, en stelde voor om gezellig samen een paar dingen te bekijken. Ik vond dat wel leuk klinken, en dus trok ik twee dagen door Londen met hem. Ik zeg het wel eens vaker: je bent zelden alleen als je alleen reist, en de bus is dus een perfecte plek om nieuwe mensen te ontmoeten.

Helaas is de nachtbus verder echt niets voor mij. Het was stil, de stoelen waren comfortabel (ik had zelfs twee stoelen voor mezelf!) en ik heb het niet koud gehad. Maar het lukte me simpelweg niet om in slaap te vallen. Ik heb alle houdingen, en posities geprobeerd. Met schoenen, zonder schoenen, schuin, recht, half liggend… het lukte niet. Op de heenreis pakte ik vier uurtje slaap mee, op de terugreis maar zo’n drie. Needless to say: ik was gebroken, nog voordat mijn sightseeing begon. De volgende keer zou ik persoonlijk dus een vliegtuig pakken, maar dat wil niet zeggen dat het niets voor jou kan zijn. Als jij makkelijk slaapt, dan zou ik het je niet afraden! En het is een leuke plek om nieuwe contacten op te doen als je alleen reist. Ik zou je alleen de tip geven om niet helemaal voorin een stoel te boeken: door de grote voorruit heb je veel last van licht, wat vervelend is als je wilt slapen.

Een retourtje Londen vanaf Amsterdam kost zo’n €80.

Heb jij wel eens een nachtbus genomen?

De busrit naar Londen werd vriendelijk gesponsord door idBus, waarvoor dank! Zoals je ziet accepteer ik alleen samenwerkingen waarbij ik eerlijk kan zijn. Dat iets niets voor mij is, betekent niet dat het niet wel iets voor jou kan zijn!