Toen een budgetblogger in St. Tropez belandde..

3,4K

Het mekka der protserigheid, het walhalla voor gezien en gezien worden en de verzamelplek voor de rijksten der aarde. En toch maakt het zijn naam van must see waar. Want de badplaats heeft the best of both worlds: ’s werelds duurste merken, maar dan verstopt in een oude schattige Franse dorpkern.

Nee, in St. Tropez valt in principe niet veel te bezoeken. Daarvoor moet je ook niet gaan. Eigenlijk moet je de plaats zien als een live show. Want zonder twijfel spot je er niet alleen de duurste auto’s, vrouwen met opgespoten lippen en kinderen in merkkleding, maar is het hoogtepunt van je tripje het zien van ’s werelds extravagante jachten. Blinkend in de haven wachten ze je op. En als je geluk hebt, ben je precies op tijd om één van die monsters aan te zien meren. In mijn geval eentje met een dikke maffioso-achtige kerel met gezin die er erg op geilden dat iedereen foto’s nam van hoe ze aanmeerden. Hilarisch. Vergeet ook niet even de schilders langs de waterkant te bewonderen, nu je er toch bent.

Struin op je gemakje door de dorpskern van de badplaats en verwonder je over de dure merken. Maar waar ik me vooral over verbaasde is hoe ze het dure en nieuwe heel stijlvol in het oude charmante centrum hebben verwerkt. Je loopt niet door een duur winkelcentrum, maar door een oud straatje met pastelkleurige winkeltjes, waarin dure merken huizen. Bijna gekocht: een horloge van €99.000. Totdat ik me ineens herinnerde dat ik geen eikel ben met een ton, die daar niets nuttigs mee deed.

Vergeet ook Place des Lices niet, waar je voor een tientje twee cola krijgt geserveerd. Niet budgetfriendly, maar ik vond het een niet te missen ervaring om Meneers gezicht te zien toen hij de rekening zag. Van te voren deden we een weddenschap. Ik was al eens eerder in St. Tropez geweest, en kende de prijzen. Hij wilde het maar niet geloven. Needless to say: onze portemonnee was de enige echte verliezer. Op de Place heb je een aantal restaurantjes, en spotte ik uiteraard mannen die verwikkeld waren in een heftig potje jeu de boules. Nu is dat niet zo vreemd, maar in St. Tropez waren dit twintigers in designkleding, in plaats van de verfrommelde oude dorpsmannetjes. Apart!

Eten

Na de tien euro die ik neertelde voor twee cola, vond ik het budgettechnisch wel weer prima voor vandaag. Zeker aangezien ons campinggasstelletje op zo’n twintig minuten rijden stond, en ik daar voor heel wat minder geld een etentje in elkaar kan flansen. Budgetfriendly eten in St. Tropez zit niet echt in de opties. Hoewel? Als ik er had gegeten was ik naar het pizzatentje L’Aroma gegaan, waar je voor een tientje een op houtoven gebakken pizza kunt krijgen. De geur was werkelijk verrukkelijk, dus ik durf best te gokken dat het ook heerlijke pizza’s zijn. Het tentje zit in een zijstraatje van Place des Lices.

Parkeren

Je auto wegzetten in St. Tropez kan op twee plekken: bij Places des Lices en bij de haven. Ik koos de tweede, die volgens mij ook iets goedkoper is. Je betaalt een tientje voor 4/4.5 uur (hoe lang we precies stonden, weet ik niet). Het is trouwens stervensdruk als je met de auto komt, reken erop dat je zeker een tijdje in de file staat. Protip: Ga NIET in juli of augustus, dan loopt dat halfuurtje file zo uit in een paar UUR file. Vraag je dus serieus af of je naar Zuid-Frankrijk wilt gaan in het hoogseizoen. Er is niets frustrerender dan je kostbare vakantietijd voldoen, zwetend en stilstaand op één kilometer voor St. Tropez. Tenzij je met je miljoenenjacht gaat natuurlijk. Sla dan al mijn advies maar in de wind.

Wat vond jij van St. Tropez?