711

Mijn twee grote liefdes in het leven: reizen en eten. (En nouja.. misschien Meneer een beetje). En als er iets is wat je fijn kunt in San Sebastian, of Donostia – zoals de trotse Basken de plaats noemen, dan is het eten. Een lome, verassend zonnige dag, struinde ik van pintxos bar naar patisserie, en smikkelde ik in het zonnetje, terwijl na zonsondergang het vuurwerk afging. Perfectie. 

Maar ho.

Laten we eerst even stilstaan bij San Sebastian. Want hoewel ik er in een vaag verleden ooit een dagje heb doorgebracht (ik kocht er een trui en die heb ik nog), kon ik me geen voorstelling meer bij de stad maken. Ik ging er dus blanco in. Altijd de fijnste staat, vind ik.

Maar kijk dan.

Een vleugje Frankrijk met een portie Spanje, en een angstaanjagend mooie baai = San Sebastian.

San Sebastian was één van die steden die me echt verbaasde. Je kon duidelijk merken dat het een vrij rijke stad is – duur ook om te wonen, als ik mijn Baskische vrienden mag geloven. Ooit was het de plek waar gegoede burgers kwamen om van het goede leven te genieten… en eigenlijk is er niet zo veel veranderd. Behalve dat het nu ook voor de normale mensch een prettig stekkie is.

Er hing een erg relaxte sfeer die me meteen beviel, en toen ik met mijn nieuwe vrienden door de baai liep, van het oude centrum naar het andere uiteinde, voelde ik me intens gelukkig. Op de terugweg zagen we overigens vuurwerk dat de lucht in alle kleuren verlichtte. Speciaal voor ons blogtripje natuurlijk, ha.

Maar goed. Dan is het tijd voor pintxos en daarmee de Spaanse eetcultuur. Want daar kan ik dus best wel aan wennen. Het ruige schema: ’s ochtends een licht ontbijtje. Dan rond een uur of elf een pintxo. Dan rond een uur of twee uitgebreid lunchen, tot een uur of vier. Dan haal je mogelijk wat dessert, chill je met je billen, en schuif je rond tien uur ’s avonds aan het avondeten. Een feest wat ook rustig tot half één doorgaat. Dit alles terwijl je de pintxos wegspoelt met wat cider of kalimotxo.

En om ons de écht Spaanse eetcultuur van pintxos bij te brengen, namen onze nieuwe Spaanse vrienden ons mee op een soort van kroegentocht… voor pintxos. Woorden die ieder voedsel-lievend hart laten fladderen. En ik besloot: potverdikkeme.. ik ben in Baskenland. Dus ik ga eens een risico nemen. En bij de eerste bar, A Fuego Negro, bestelde ik dan ook krab-ijs.

Krab-ijs.

Laat dat even bezinken, mensen.

En dat was dus echt niet te vreten…

In potentie is er veel dat goed kan gaan. Ik hou van krab. Ik hou van ijs. Dus het had geniaal kunnen zijn. Maar nee.. krab-ijs is niet mijn ding. De anderen hadden echter allemaal super lekkere dingen, dus het was ongetwijfeld een zwakke dag voor zowel de bar als voor mij.

Een van de dingen waardoor ik de liefde wil verklaren aan Pintxos is dat de specifieke ‘keuken’ erg draait rondom brood. En girlfriend loves bread. Het is een verkeerde opvatting dat pintxos in essentie tapas zijn. Want hoewel het concept van kleine hapjes hetzelfde is, heeft bijna iedere pintxos een stukje brood met daarop een (dare I say: goddelijk) beleg.

Dit was wat we aantroffen in de volgende twee pinxtos-barretjes (truthfully: je kunt in het oude centrum gewoon willekeurige lekkere barretjes in dwarrelen en daar een pinxtos nemen en naar de volgende doorzwerven).

Ik wilde nooit meer weg.

Maar toen kwamen we bij de patisserie Oiartzun.

Het leven kan moeilijker zijn. Dessert na lunch is een fantastisch idee dat ik meteen zou invoeren als ik president van de wereld was.

Anyway. Zie je die monstertaart? Ik giechelde met Lloyd in de patisserie nog dat “niemand die toch zou bestellen, want daar kon je wel met zijn vieren van eten, zo’n gigantisch ding. Niet bepaald een tussendoortje.” Eenmaal buiten op onze stoeltjes kwam de serveerster aanlopen met onze taarten. En zet de monstertaart recht voor Yaya’s neus. Die vervolgens nietsvermoedend aanvalt. Ik lag zo’n beetje onder tafel van het lachen.

Voor iedereen die lezen te vermoeiend vindt, hier een samenvatting: San Sebastian is leuk. En je kunt overal lekker eten, en nu wil ik ook Baskisch worden en de hele dag pintxos eten. Pintxos zijn het einde. Groetjes!

Tapas vs Pintxos?