USA Roadtrip Part V: Een stadsmeisje kampeert in Yosemite

468

Er waren drie dingen die ik zeker wist over Yosemite: ik ging kamperen en dat zou ik tof vinden, ik ging paardrijden en dat zou ik tof vinden en ik zou beren spotten. En dat zou ik helemaal megasuperfantastisch geweldig vinden. Ons bezoekje aan Yosemite was voor zowel Meneer als voor mij de eerste keer (zo’n 75% van de reis had ik al eens eerder gemaakt), en ik had hoge verwachtingen van de bezienswaardigheden. Maar vooral voor Meneer, aangezien hij een echt natuurmens is.

Waar ik gelukkig word als er in mijn omgeving een aantal leuke café’s, een bioscoop en levendigheid is, trekt hij zich het liefst terug in de natuur. En omdat ik een goede vriendin ben, beloofde ik hem dat we zouden kamperen in Yosemite. Let wel: ik heb een diepgegronde haat aan kamperen (in tenten!). Maar dit was in een soort ‘huisje’. Met echte bedden. Dus dat zou wel goed aan, redeneerde ik.

De rit van Death Valley naar Yosemite was werkelijk waar jaw-dropping. Het is heel fascinerend om het landschap van dor en droog, naar groen en hooggebergte te zien gaan. Op de meest afgelegen stukjes land zag ik pareltjes van uitzichten die zo op een ansichtkaart konden. Bij het inrijden van Yosemite leken we wel in Zwitserland beland: zo weelderig. De hertjes huppelden nog net niet rondom het meer dat we bij de entree aantroffen. Wat ons restte was de zoektocht naar onze verblijfplek: die bleek nog anderhalf uur rijden. Yosemite is onmenselijk groot.

We verbleven in Curry Village: de budgetlocatie van Yosemite. Het ligt in de vallei, waar bijna alle accommodaties zich bevinden. De ‘camping’ waar we verbleven bleek ook meteen de perfecte plek om iets mee te krijgen van de ‘Yosemite-cultuur’. Wat ik niet wist is dat er blijkbaar elk jaar jongeren maandenlang op die camping verblijven, in Yosemite werken, en op vrije dagen lekker rondhangen met vrienden/wandelen/bergklimmen. Achter me in de rij werd regelmatig tussen oude vrienden besproken hoe lang ze elkaar dit jaar zouden zien. ‘Only two months man. I’m so bummed, but I’ve got work and a girlfriend.’

Yosemite was alles wat ik er van verwacht had: waanzinnig mooi en ontzagwekkend groot. We bezochten de ‘Yosemite Falls’, die bestaat uit twee watervallen, die schijnbaar in de zomer volledig opdrogen. Aangezien wij vroeg in de zomer waren, was het gelukkig nog gewoon een waterstraal. De waterval is de hoogste in heel Noord Amerika, en zelfs de vijfde hoogste ter wereld.

Geen idee waarom mijn borsten scheef zitten.

We bezochten ook de befaamde Mirror Lake. Die dus ook opdroogt in de zomer. Dit was zo’n gevalletje van: FAAL. Meneer en ik vertrokken midden op de dag, zonder veel water en al helemaal geen eten op een wandelingetje naar Mirror Lake. In theorie zou het misschien een half uur wandelen zijn. Behalve dat we verkeerd liepen (wel een mooi pad langs de rivier), en we -lekgestoken door muggen- compleet omliepen. Ik denk dat we wel anderhalf uur onderweg zijn geweest, minimaal. En als ik honger heb, ben ik NIET te genieten.

Eenmaal aangekomen bij een opgedroogd meer waar superveel mensen bij stonden, had ik het dus ook helemaal gehad. Ik schold het meer uit in alle talen die ik kende, en besloot meteen weer terug te lopen. Via een iets ander paadje begon ik mijn wandeling terug. En na twee minuten lopen, kwam ik ineens op een heel stil plekje uit. Voor me lag een glanzend wateroppervlak, met daarin de befaamde weerspiegeling van de Half Dome. Wat een gelukje.

Het volgende checklistpuntje was de befaamde Glacier Point, waar we heentrokken voor een zonsondergang, wat er heel bijzonder schijnt te zijn. Maar eigenlijk… vond ik Glacier Point maar tegenvallen. Ja, je hebt mooi uitzicht, maar ik vond de rit erheen eigenlijk veel mooier. Bovendien is het er erg druk. Toen we het na een tijdje gezien hadden, besloten we als een malle naar beneden te rijden, omdat we op de heenreis een prachtig plekje zagen waar je de zonsondergang naar ons idee veel beter kon zien. Op die plek heb je een prachtig vergezicht over het park. Een naam heeft de plek niet, maar het is een soort uitkeping naast de weg, op zo’n half uur van de top. Als je naar boven rijdt is het aan je linkerkant. En jezus.. de zonsondergang die ik daar zag is misschien wel de mooiste die ik ooit zag…

Paardrijden was een puntje wat ik graag wilde afstrepen van mijn bucketlist. Wat niemand weet is dat ik ooit een paardrijmeisje was. Heck, ik heb ooit zelfs de vierde prijs onder de junioren gehaald bij Manege Etten-Leur (ja, dan weet je dat het menens is). Maar ik flikkerde te vaak van het paard, waardoor ik het na een tijdje helemaal gehad had met die beesten. Maar tien jaar later was ik over dat trauma wel heen gegroeid, en waar kun je beter paardrijden dan in zo’n prachtig natuurpark? Ik schrijf binnenkort een uitgebreidere post (met filmpje!), maar ik kan je alvast vertellen dat ik het waanzinnig mooi vond. Wij reden in Tuolumne Meadows, een noordelijker stuk van Yosemite.

Ik kroop echt met goede moed in mijn bed in de tent in Yosemite. Ik had begrepen dat het wel wat kouder zou kunnen zijn ’s nachts in het natuurpark. En dus had ik mijn joggingbroek, skisokken, top, shirt, trui, en vest aan… en nog had ik het zo koud dat ik niet in slaap kwam. Gelukkig lagen er extra fleecedekens. En wat ik even niet beseft had is dat een tentdoek weinig bescherming biedt tegen: 1) zonlicht & 2) hard op pratende kampeerders. En laten wij nou naast het toilethok slapen… De volgende ochtend werd ik wakker met een gigantische muggenbult op mijn wang, en wist ik zeker: ik ben gewoon echt niet weggelegd voor kamperen.

Pro tip: accommodaties in natuurparken zijn heel snel uitverkocht (vooral tijdens weekenden in de zomer), boek dus vroeg! Het is wel zo makkelijk om er ontbijt bij te boeken, aangezien er weinig keuze is in kampeerwinkels..

En die beren? Tsja. Ik heb mijn ogen uit mijn kop gezocht, tussen alle bomen door gegluurd tijdens autoritten door Yosemite, maar…. niets gezien. Ik heb nog even overwogen om expres eten in de auto te laten liggen, maar ik vrees dat de verzekering die schade niet dekt. Eeuwig zonde: maar het schijnt eerder zeldzaam te zien om beren te zien. Een goede reden om terug te komen, dus!

Ben jij in Yosemite geweest?