Hoe is het nou écht om fulltime reisblogger te zijn? | Over geld, werk & eenzaamheid

580

“Dat klinkt echt als de ideale baan”, “Ik wil ook wel betaald worden om te reizen” en “Kun je daar nou van leven?”.

Het zijn de greatest hits die voorbijkomen als ik “reisblogger” als antwoord geef op de vraag wat ik als ik werk doe. Sterker nog: als ik een euro kreeg voor elke verbaasde én verwarde blik die ik krijg, zou ik inmiddels multimiljonair zijn, haha. Er bestaan veel misverstanden over, en dat is natuurlijk niet zo gek, omdat het als beroep nog helemaal niet zo lang bestaat.

Ik werk nu zo’n negen maanden fulltime voor mijn reisblog, dus dat leek me een goed moment om eens écht een boekje open te doen en eerlijk te delen hoe het is om fulltime reisblogger te zijn. De goede kanten, maar ook de slechte kanten. Te vertellen hoe ik geld verdien, of dat makkelijk is en je een beeld te geven van wat ik doe op een normale dag.

Dit is echt een gigantisch artikel, dus pak lekker een kopje thee. En ja, ik deel zowel de positieve als negatieve kanten, en ik ga heel open en eerlijk zijn, dus ik hoop dat je me niet zult veroordelen en kunt begrijpen waar ik vandaan kom. Lees je mee?

• 

• 

Hoe het allemaal begon:

Ik begon Explorista.nl in november 2013. Ik was in de voorafgaande periode depressief geweest en had eigenlijk net besloten dat ik moest proberen om dingen te doen die mij gelukkig maakten. Ik besloot meer te gaan reizen, ondanks het (enorm) kleine budget dat ik had als net afgestudeerde freelancejournalist. Ik haalde daar zoveel plezier uit. En omdat reizen mij zo hielp, wilde ik anderen ook helpen om het geluk van reizen laten ervaren.

Ik begon een website over reizen op een kleiner budget, want schrijven en andere mensen helpen… daar haalde ik ook voldoening uit. Het idee dat ik iets nuttigs deed! Niet dat ik toen echt een groot plan had hoor, ik blogde echt alleen voor de lol, omdat ik het zo leuk vond om te doen. Ik werkte bijna iedere avond en weekend aan mijn blog en vond het heerlijk om creatief bezig te zijn en mijn verhalen met anderen te kunnen delen!

Wanneer ik besloot fulltime reisblogger te worden:

Ik was natuurlijk niet meteen vanaf het begin professioneel reisblogger. Nee, ik richt me pas sinds oktober 2018 helemaal fulltime op mijn reisblog, zonder andere inkomsten. In de jaren ervoor was bloggen voor mij niets meer dan een serieuze hobby, en werkte ik daarnaast voor de klanten van mijn content agency. Ondanks dat ik een relatief goedbezochte blog had, verdiende ik er bijna niets aan. Genoeg om af en toe boodschappen te doen. Zo nu en dan kochten adverteerders een advertorial, en dan kwam er wat geld binnen, maar het was niet voldoende om van te leven. Vond ik ook niet zo erg, ik vond het leuk om als hobby te bloggen, en ik vond het eerlijk gezegd ook een beetje intimiderend om mezelf te pushen mijn blog naar een hoger niveau te tillen. Want als ik het écht ging proberen, dan kon het ook falen, natuurlijk…

In het buitenland zag ik echter dat veel van mijn vrienden met kleinere websites meer verdienden dan ik. Ik had er allemaal verklaringen voor waarom dat met mijn Nederlandse reisblog niet kon (“dat is een Engelse site”, “zij richten zich op een ander publiek”, bla bla). Smoesjes. Maar het bleef wel aan me knagen, want… zou ik het dan toch ook kunnen? In Februari 2017 besloot ik met de hulp van een stagiaire te proberen of het überhaupt mogelijk was om geld te verdienen aan mijn website. Ik deed ontzettend veel research, experimenteerde veel en pushte mezelf. En ja.. stukje bij beetje begon ik iedere maand iets meer te verdienen.

Hoe het sindsdien is gegaan:

Rond deze tijd begon ik ook een steeds grotere weerstand te voelen tegen het werk dat ik deed in mijn agency. Het verdiende goed, maar ik vond het niet echt leuk om te doen. Ik werkte liever aan mijn eigen dingen.

Rond januari 2018 kwam het punt dat ik begon te geloven dat ik ooit een fulltime salaris zou kunnen verdienen aan mijn website. Ik had inmiddels genoeg kennis en ervaring om te weten wat werkte om mijn site te laten groeien. Gelukkig had ik op dat moment nog een aantal klussen in mijn agency die wat extra geld binnen brachten. Ik begon vanaf dat punt 90% van mijn aandacht te richten op mijn site. Binnen een paar maanden haalde mijn site genoeg omzet dat ik volledig van die inkomsten kon gaan leven. Ik stopte met mijn klussen via mijn agency, en de rest is history!

Ik heb sinds oktober 2018 geen enkel ander inkomsten meer, buiten mijn websites en richt me 100% op de reisblogs. Hoewel de Nederlandse website veruit het grootste deel van de inkomsten binnenhaalt, verdient mijn Engelse site Explorista.net ook geld.

Wat doe ik als reisblogger op een normale werkdag?

Ik kreeg deze vraag via Instagram binnen, en ik dacht: leuk! Dit is echt de perfecte manier om jullie een inkijkje te geven in wat je als reisblogger nou eigenlijk op een normale dag doet. Voor mij is een “normale dag” eentje waarbij ik niet op reis ben, en dus gewoon vanuit huis werk.

En dan zijn mijn dagen dus eigenlijk verrassend saai. Jullie gaan zo teleurgesteld zijn, haha!

Op een gewone dag begin ik mijn dag meestal met het checken van social media en het beantwoorden van emails. Vaak bestaat mijn mailbox trouwens alleen uit nieuwsbrieven en persberichten, met misschien één of twee interessante samenwerkingsvoorstellen erbij. Daar reageer ik dan op, en in de meeste gevallen loopt dat uiteindelijk op niets uit. Soms wel, en dan begint het onderhandelen over de samenwerking.

Zo’n twee keer per week neem ik de tijd om door mijn mapje met “belangrijke emails” te gaan. Dat zijn emails waarbij ik bijvoorbeeld een uitgebreide pitch of offerte moet opstellen, moet onderhandelen, interviewverzoeken of lezersemails met vragen. Emails die me al snel een half uur per stuk kosten om te beantwoorden.

Daarna is het een beetje afhankelijk van mijn dag wat ik doe: op maandag doe ik bijvoorbeeld mijn administratie. Dat probeer ik altijd zo te houden, zodat ik het nooit vergeet. Dan doe ik saaie dingen als het maken van facturen, het betalen van facturen, en het invoeren van bonnetjes. De rest van de week is flexibeler, al probeer ik zoveel mogelijk van tevoren to do-lijstjes te maken, zodat ik precies weet wat er moet gebeuren en ik niet doelloos aan dingen ga beginnen die geen prioriteit hebben.

Ik spendeer gemiddeld zo’n drie dagen per week aan het schrijven van nieuwe blogposts, of het updaten van oude blogposts. De andere dagen gaan op aan andere zaken: administratie, technische dingetjes, onderhandelingen, foto’s bewerken, rapportages maken voor adverteerders, social media updaten, meetings, strategieën opstellen en aanpassen, het aansturen van freelancers, reizen plannen, of bijvoorbeeld persoonlijke dingen zoals mijn verhuizing regelen, doktersafspraken, sporten of een keertje lekker afspreken met vrienden.

Vóór het schrijven van een blogpost begin ik altijd met research. Ik kijk eerst of mensen überhaupt zoeken op Google naar het onderwerp waar ik over wil schrijven, want ik wil met mijn content mensen zo goed mogelijk helpen bij het plannen van een reis. Als mensen er niet naar zoeken, dan is het blijkbaar niet een onderwerp dat antwoord nodig heeft, en kan ik mijn tijd beter besteden aan iets anders dat mensen wèl helpt. Ik wil altijd graag weten welke vragen mijn artikel moet beantwoorden om mensen zo goed mogelijk te kunnen helpen. Dat is mijn hele missie met deze website <3.

Vervolgens maak ik een ruwe opzet van het artikel met alles wat ik erin wil vermelden. Zo vergeet ik niets. Daarna begint het echte schrijfwerk. Afhankelijk van het artikel gaat dat heel snel (als het vooral een persoonlijk verslag is), of heel langzaam (als ik veel feitjes en openingstijden moet opzoeken of de afleiding van Youtube een sterke aantrekkingskracht op me heeft :-)).

Ik weet niet of het je is opgevallen, maar ik schrijf heel uitgebreide, informatieve en lange artikelen. Ik kan het niet laten, ik wil gewoon zo veel mogelijk informatie delen die helpt. Maar dat betekent wel dat ik minimaal één volle werkdag doe over het schrijven van een blogpost. Bij sommige érg lange, uitgebreide of saaie (haha!) artikelen om te schrijven duurt het ook wel eens twee volle werkdagen. En dan moet ik natuurlijk ook het artikel nog uploaden, een layout geven, foto’s bewerken, een publicatiedatum inplannen, etc, etc.

Dus, dat is wat ik op een gemiddelde dag doe. Schrijven. Vanuit huis in mijn pyjama (zoals nu), of vanuit een café om toch gezellig mensen om me heen te hebben.

Op reisdagen is dat allemaal anders. Dan probeer ik me zoveel mogelijk met reizen bezig te houden, en zo min mogelijk achter mijn laptop te zitten. En tijdens conferenties leef ik helemaal in een andere bubbel, dan ben ik alleen maar bezig van het ene netwerkevent naar het andere te rennen, meetings af te werken en ’s avonds een gezellig feestje mee te pakken. Maar het merendeel van de tijd zit ik gewoon ‘saai’ achter mijn laptop, net als andere mensen.

---

De grootste misverstanden over reisbloggen

Ik hoor nogal wat misverstanden rondgaan als het gaat om reisbloggen. Vooral als ik heel af en toe in de media geïnterviewd wordt, en dan vervolgens de comments lees (moet je echt nooit doen haha). Ik zal de meest gehoorde misverstanden over reisbloggen even noemen en vervolgens delen hoe het écht is voor mij:

• Je bent altijd op reis:
Dit is natuurlijk niet per sé waar, en hangt volledig af van de reisblogger. Als reisblogger kun je inderdaad soms op persreis. Een persreis wordt georganiseerd door bestemmingen of pr-bureaus om je kennis te laten maken met een bestemming en je de mogelijkheid te geven er een verhaal over te schrijven. Ik ken bloggers die meerdere keren per maand op persreis gaan, zelf betaal ik mijn meeste reizen uit eigen portemonnee. Dat betekent dat ik, zeker nu ik een net een eigen appartementje heb, niet zo vaak op reis kan. Gemiddeld genomen ben ik per maand trouwens toch nog wel zo’n één of twee keer op reis, dus ik mag niet klagen hoor.

• Je krijgt betaald om op vakantie te gaan
Dit vind ik altijd zo’n grappige, want er zijn twee dingen mis aan dit statement. Ten eerste word je natuurlijk niet betaald om op vakantie te gaan. Je wordt betaald om content te creëren. Om een verhaal te schrijven over de bestemming, om een boodschap te delen met je social media volgers.

Ten tweede wordt er in Nederland niet vaak betaald voor persreizen. Nederland loopt qua professionaliteit echt hopeloos achter bij bijvoorbeeld Engeland of Scandinavië, waar content creators vaak wel netjes betaald worden voor de tijd en moeite die ze steken in het creëren van originele promotie voor een product of bestemming.

Nu denk jij misschien: “Hallo, je mag gratis op reis en je wilt ook nog betaald worden?”. Dat snap ik heel goed. Het klinkt ook verwend. Maar laat me dat even uitleggen!

Ik werk voor mezelf, en word dus niet betaald door een baas. Als ik een paar dagen gratis op reis ben, ben ik tijdens die reis de hele dag bezig met het creëren van promotie voor een bestemming. Onbetaald. In die tijd kan ik niet werken aan andere (betaalde) opdrachten/werkzaamheden. Terwijl mijn huisbaas, telefoonprovider en verzekeraar wel gewoon rekeningen blijven sturen natuurlijk. Met gratis reizen kan ik helaas die rekeningen niet betalen (I wish!).

Bovendien: zo’n reis is super leuk, maar wel keihard werken. Je hebt over het algemeen heel drukke schema’s, rent van de ene naar de andere plek, maakt aantekeningen, schiet foto’s, en als je een paar minuutjes ademruimte hebt in de auto naar je volgende afspraak zit je snel foto’s te bewerken. Je bent vaak van ’s ochtends 8 uur tot ’s avonds 11 uur onderweg, en meestal ga je heel laat naar bed of sta je extra vroeg op om alvast wat social media posts te kunnen posten, omdat je daar gedurende de dag geen tijd voor hebt. Het is geen vakantie: je kunt niet zelf bepalen waar je heen wilt, wat je eet, of even lekker uitslapen of in het zwembad dobberen.

En als je thuiskomt, dan begint het échte werk. Dan moet je je artikelen nog gaan schrijven. Zoals ik al eerder heb gezegd: dit duurt bij mij al snel één á twee volle werkdagen PER ARTIKEL. Als ik dus drie dagen op persreis ga en daarna één artikel schrijf, dan ben ik daar in totaal een volle werkweek aan kwijt. Terwijl mijn to do-list gewoon blijft liggen.

Ik ben dan een hele werkweek alleen maar aan het werk met de creatieve marketing van een bestemming, zonder dat ze mij daarvoor betalen. Sorry, ik hoop niet dat je me verwend vindt, maar dat vind ik niet professioneel en respectvol en komt in andere beroepen echt niet voor.

Dat wil niet zeggen dat ik nooit persreizen doe. Ik doe ze wel eens, maar alleen als ik de bestemming écht heel tof vind, en de reis mag behandelen als een “privé” reis. In dat geval zijn al mijn reiskosten gedekt en biedt de bestemming mij de kans hun locatie te ontdekken op mijn eigen manier, en te publiceren wat (en wanneer) ik zelf wil. Een veel eerlijkere ruil, toch?

• Reisbloggen is geen echte baan en ik maak alleen maar een beetje Instagram-foto’s
Haha, dit was een veel gehoorde in de comments onder het nieuwsartikel waarvoor ik geïnterviewd was. Ten eerste: ik hou me niet heel veel bezig met Instagram. Zo besteed ik nooit langer dan een minuut of twee aan het poseren voor een foto want ik word er suuuuuper ongemakkelijk van en wil de locatie niet “bezet” houden voor andere toeristen.

Ten tweede, hoewel ik echt niet het medicijn tegen kanker aan het uitvinden ben, is mijn werk natuurlijk wel écht een vak. Niet iedereen die een reisblog begint is daarmee succesvol. Je moet veel leren over hoe je leuke artikelen schrijft, hoe je je fotografie kunt verbeteren, hoe je geld kunt verdienen met een website, hoe onderhandelen werkt, hoe je je lezerspubliek kunt vergroten, hoe je een contentstrategie opzet, hoe belastingaangifte werkt… oftewel: harstikke leuk, maar wel echt een bedrijf!

• Er valt geen geld mee te verdienen

De allermeest gestelde vraag is “kun je daar nou van leven, zo’n reisblog?”, wat ik altijd een heel grappige vraag vind. Waarom zou ik anders zeggen dat ik reisblogger was? Dan zou ik toch wel gewoon zeggen wat ik écht deed voor werk?

Dus, ja. Ik leef volledig van mijn blog. Ik verdien er een fulltime salaris aan. Ennehh.. mag ik nu aan jou vragen of jij kunt leven van jouw baan ;-)?

---

Dit zijn de leukste dingen aan fulltime reisblogger zijn:

• De ultieme vrijheid
Het allerfijnste aan fulltime reisblogger zijn is wat mij betreft het aspect dat iedereen heeft als ondernemer: de vrijheid om je eigen leven vorm te geven. Ik kan besluiten wat ik wel en niet wil doen, en naar een toekomst toewerken die dat mogelijk maakt.

Als ik midden op de dag een tandartsafspraak heb, dan is dat prima. Als ik een week naar New York wil, dan hoef ik aan niemand vrij te vragen. Als ik uitgebreid wil lunchen met een vriendin, is er niemand die zegt dat dat niet mag. De andere kant van die vrijheid is dan ook weer wel dat niemand anders mijn werk overneemt als ik het niet doe. Ik heb dus alleen mezelf er mee als ik niet productief ben. Mijn to do-list blijft liggen (en dat is dus ook één van de redenen dat ik niet echt gratis kan werken).

• Bezig met wat ik het allerleukste vind
Hoewel ik heus niet elke werkzaamheid in mijn bedrijf even leuk vind (waarover later meer), word ik heel erg blij van de “big picture”. Namelijk het idee dat ik met mijn sites maandelijks meer dan honderdduizend mensen help leuke reizen en levenslange herinneringen met hun geliefden te maken. Reizen maakt me zo gelukkig, en dat ik dat geluk kan delen vind ik fantastisch. Dat ik mijn leven kan wijden aan het helpen van mensen vind ik heel fijn, en daar krijg ik energie van.

• Ik verdien passief inkomen
Ik ga in de Q&A hieronder nog wel in op hoe ik precies geld verdien, maar het grootste deel van mijn inkomsten komt via advertenties & affiliates. Dit loopt op de achtergrond door. Iedere keer dat mensen mijn site bezoeken en mijn advertenties zien of aankopen doen via mijn links, verdien ik iets. Dat betekent dat ik dus ook gewoon geld verdien als ik niet achter mijn laptop zit. Dat geeft een heel fijn en veilig gevoel. Natuurlijk is het wel zo dat je regelmatig moet publiceren om je bezoekerscijfers hoog te houden.

• Wereldwijd vrienden gemaakt
Ik kan me niet voorstellen hoe mijn leven eruit zou zien als ik mijn reisblog nooit was begonnen. Als ik mijn reisblog niet was begonnen, dan had ik mijn beste vrienden nooit ontmoet. En mijn vrienden zijn het meest waardevolle aspect van mijn leven. Voor het eerst in mijn leven heb ik zo’n warme schil van mensen om me heen, van mensen die hetzelfde leven leiden, op wie ik kan steunen, en die ik een paar keer per jaar zie tijdens buitenlandse evenementen. Mijn leven zou een stuk eenzamer zijn zonder ze.

• Ondernemen is leuk en ik ontwikkel allerlei skills
Het aller, allerleukste aan mijn werk vind ik het ondernemen. Ik ben sinds 2012 zzp’er, dus al langer dan dat ik mijn blog heb. Maar ondanks dat ik er een beetje ingerold ben, denk ik dat ik ergens een geboren ondernemer ben.

Ik vind het zo leuk om bezig te zijn met het uitdenken van plannetjes en strategieën. En hoewel ik alles altijd eng vind, ben ik heel blij dat ik constant uitgedaagd word om nieuwe skills te ontwikkelen, beter te worden in mijn werk en buiten mijn comfortzone te treden. Als ik dit werk nooit was gaan doen, had ik nooit beter leren fotograferen, had ik nooit leren onderhandelen, had ik nooit allerlei technische skills geleerd. Super waardevolle skills die zelfs buiten dit werk van pas zouden komen.

---

Dit zijn de minst leuke kanten van fulltime reisblogger zijn:

Voordat ik over negatieve aspecten van mijn werk ga praten, wil ik alvast één ding HEEL duidelijk gezegd hebben. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken. Ik ben een ontzettend bevoorrecht mens dat ik dit werk überhaupt kan uitoefenen. Ik vind het geweldig werk. Ik heb een creatief uitdagend beroep, maar mijn baan is allesbehalve zwaar. Ik sta niet de hele dag voor minimumloon in een fabriek. Daar ben ik me heel erg bewust van. Maar jullie vroegen om een écht eerlijk beeld van bloggen, dus bij deze deel ik ook de kanten die ik moelijk vind.

• Ik vind reisblogger zijn soms beschamend?

Is reisblogger zijn eigenlijk iets om je voor te schamen? Zo voel ik dat wel eens. Wie ben ik om de wereld rond te reizen en daar ook nog eens geld aan te verdienen? Als ik even de kans krijg, vertel ik mensen meestal niet dat ik reisblogger ben. Op feestjes beantwoord ik de vraag “wat doe jij eigenlijk” vaak met iets vaags als “ik heb een website”, “ik schrijf teksten” of “marketing”. Dingen die allemaal technisch gezien waar zijn en minder onbegrip opleveren. En dan draai ik het gesprek gauw om en vraag naar het werk van de andere persoon in de hoop dat ze niet meer vragen zullen stellen, haha.

Ik ben me zó bewust van mijn bevoorrechte positie en mijn waanzinnige baan, en ik ben me bewust dat andere mensen niet altijd hetzelfde geluksgevoel ervaren in hun carrière. En dan schaam ik me dus soms een beetje voor mijn eigen geluk. Dan denk ik altijd dat andere mensen denken: “Wie denkt ze wel niet dat ze is?”, ofzo.

Mijn vriend vindt dat trouwens belachelijk, die vindt dat ik hartstikke trots zou moeten zijn op mijn werk en mijn website. “Je hebt vijf jaar lang keihard gebouwd aan twee websites vol gratis informatie en daar kun je nu van leven, dat is toch mooi?”. Daar heeft hij ook wel weer een punt. Ik zou er veel trotser op moeten zijn, misschien.

Die schaamte ervaar ik trouwens nog veel sterker in het buitenland, waar ik het echt ongepast vind als ik praat met een local die keihard moet werken voor een paar euro per dag. Kom ik eraan met het feit dat het mijn werk is om de wereld rond te reizen en erover te schrijven. JOE. Echt niet, hè. Ik schaam me kapot.

• Ik vind reisblogger zijn vaak eenzaam

Dit is misschien een onderwerp waar niet veel over gesproken wordt, maar ik ga me kwetsbaar opstellen: ik vind reisbloggen best wel een eenzaam beroep. Je hebt geen collega’s om even mee te overleggen en je zit bijna elke dag alleen achter een laptop. Vooral dat eerste vind ik wel eens jammer, dat er niemand is om mee te sparren over een idee, of over wat voor tarief ik zou vragen voor een samenwerking, bijvoorbeeld.

Gelukkig heb ik een heel fijne, warme vriendengroep onder mijn Engelstalige bloggersvrienden. Ze hebben mijn leven echt veranderd. Maar dat mis ik wel in Nederland. Hier vind ik de sfeer in vergelijking toch wel anders, er wordt minder samengewerkt. Waar in Engeland in mijn ervaring iedereen een grote groep is, is het in Nederland toch wel iets meer kliekjes, en wordt er buiten die groepjes weinig met elkaar gedeeld.

Ik vermoed dat dit is omdat Nederland een kleinere markt is, en er dus minder kansen zijn dan in de wereldwijde Engelstalige markt, waar mensen elkaar minder snel in de weg zitten. Maar ik vind het wel heel jammer, ik mis dat wel. Ik geloof ook gewoon heel erg in de kracht van samenwerken. Je wordt als blogger sterker als je samenwerkt, in plaats van dat de macht ligt bij opdrachtgevers die bloggers tegen elkaar uit kunnen spelen.

Gelukkig heb ik wel een aantal losse betekenisvolle vriendschappen met Nederlandse bloggers, en die waardeer ik echt enorm. Laat ik dat vooropstellen. De vriendschappen die ik hier heb, krijgen wel verdieping. Maar dat gezellige community-gevoel dat ik in het buitenland zo waardeer, zou ik in Nederland ook graag zien groeien. Ik vind het soms best eenzaam.

• Goede samenwerkingspartners zijn soms lastig te vinden

Ik heb het hierboven al even een keer vermeld, maar één van de negatieve aspecten in deze industrie vind ik dat het soms moeilijk is om goede samenwerkingspartners te vinden. Behalve dat er in Nederland heel veel bedrijven zijn die de waarde van content marketing wel inzien, maar er niet voor willen betalen, zijn er ook veel partners die alleen maar naar cijfertjes kijken.

Ik doe mijn best samenwerkingspartners bij te scholen over hoe je samen kunt werken met bloggers om de beste resultaten te behalen, maar het is zeker niet het leukste aspect van mijn werk om te horen dat je tarieven te hoog zijn, dat andere mensen wèl bereid zijn om iets gratis te doen of dat je niet betaald hoeft te worden voor je werk voor een klant want “je verdient toch al geld op andere manieren”. Ik probeer dat niet persoonlijk op te vatten, maar als je zo van je werk houdt, is dat soms lastig.

• Soms is het lastig creatief te blijven

Het grootste doel van mijn artikelen is het helpen van mensen. Daar word ik blij van. Maar dat houdt in dat ik vaak heel lange, uitgebreide gidsen schrijf, vol praktische informatie. Tof, want ik weet dat mensen er écht iets aan hebben voor het plannen van hun reis. Maar soms ook een klein tikje saai om steeds dezelfde soort artikelen te schrijven.

Soms zou ik wel wat creatievere dingen willen schijven. Maar ja… als je to do-list vol staat met BELANGRIJKE DINGEN die allemaal gedaan moeten worden, dan schieten de creatievere of persoonlijkere artikelen (zoals deze!) er wel eens bij in, omdat er andere artikelen zijn die nuttiger zijn voor mijn lezers. Dat vind ik wel eens jammer. Het is altijd een afweging: moet ik mijn werkdag besteden aan dit artikel of aan een ander artikel?

Ik hoop dat ik vanaf komende zomer wat meer ruimte heb om weer wat meer creativiteit te uiten in mijn werk, en af en toe gewoon dingen te schrijven voor de lol, want je moet het natuurlijk wel leuk houden! En juist die persoonlijkheid maakt je website anders dan andere sites natuurlijk. Maar die balans tussen wat slim is vanuit een zakelijk standpunt en wat leuk is om te doen is soms een lastige, vind ik!

• 

• 

---

Instagram Q&A:

En dan is het tijd om een aantal van de vragen te beantwoorden die ik binnenkreeg over dit onderwerp op Instagram.

Hoe verdien je geld als reisblogger?

Deze vraag (en variaties op dit thema) kreeg ik het allermeest, haha. Nieuwsgierige aagjes! Ik heb hier al wel eens een artikel over geschreven, maar ik zal het hier ook uitleggen.

Er zijn in principe drie belangrijke manieren dat ik geld verdien aan mijn websites:

1: Advertenties

Je zult het misschien wel opgevallen zijn, of misschien ben je er zo aan gewend dat het je niet eens opvalt. In mijn artikelen en in de zijbalk van mijn website zie je advertenties (net als bij zo’n beetje elke andere website ooit). Bedrijven betalen voor deze plek op mijn website en voor iedere keer dat een advertentie vertoond is, krijg ik een beetje betaald. Dit gaat via een advertentienetwerk dus daar hoef ik gelukkig verder weinig voor te regelen (ik zou niet weten hoe!). Dit maakt een groot deel van mijn inkomsten uit.

Ik zou het trouwens enorm op prijs stellen dat als je een adblocker hebt je die voor mijn website uit zou willen schakelen. Zie het als een gratis manier om mij te bedanken voor jarenlang gratis tips :).

2: Affiliates

Een andere belangrijke manier waarop ik geld verdien is via zogeheten affiliate links. Dit houdt in dat als mensen via één van mijn links een boeking doen, of iets kopen, dat ik een percentage van de verkoopprijs ontvang. Als bedankje voor de verwijzing. Het bekendste voorbeeld op mijn site is Booking.com, een platform dat ik zelf ook altijd gebruik tijdens mijn reizen. Ik heb dit soort partnerships eigenlijk alleen met bedrijven die ik zelf ook heel graag gebruik, zodat ik 100% achter mijn suggesties kan staan.

Mocht je dus een keer een hotel willen boeken op Booking.com, dan zou je dat via één van de links kunnen doen op mijn website. Dan steun je mij daarmee, zonder dat het jou iets extra’s kost :-).

3: Samenwerkingen met bedrijven

De laatste manier waarop ik geld verdien is via samenwerkingen. Dit zijn bijvoorbeeld advertorials, die je zo nu en dan wel eens voorbij ziet komen. Zoals bijvoorbeeld deze en deze. Er wordt me dan gevraagd om een leuk artikel te schrijven over een bestemming of bedrijf. Ik doe dat alleen maar als ik het onderwerp en bedrijf vind passen bij mijn website. Ik zeg ook regelmatig ‘nee’ tegen dit soort verzoeken.

Een andere manier van samenwerkingen is als ik betaald word om op campagne te gaan. Een betaalde persreis zeg maar, zoals ik hierboven al eens beschreven heb. In dit geval spreek ik met de samenwerkingspartner af hoeveel artikelen en/of social media posts ik produceer naar aanleiding van onze samenwerking en ontvang ik daar geld voor. Dit doe ik niet zo vaak, omdat dit in Nederland nog veel minder gebruikelijk is dan in bijvoorbeeld Engeland of Scandinavië.

Zou ik natuurlijk wel graag willen doen, want het is een win-win-win. Jullie krijgen leuke nieuwe content, ik krijg een mooie vergoeding voor mijn tijd, en het merk krijgt zijn boodschap bij mensen die graag meer willen horen over hun bestemming. Ideaal toch?

Wat vind je het leukste en minst leuke om te doen qua dagelijkse werkzaamheden?

Dat wisselt eigenlijk nogal! Het allerleukste vind ik denk ik het opzetten van strategieën en dan kijken of dat werkt. Maar ook artikelen schrijven vind ik over het algemeen heel leuk om te doen. Ik vind natuurlijk niet elk artikel even leuk, en ik probeer mijn werkzaamheden zoveel mogelijk af te wisselen zodat ik niet alleen maar aan het schrijven ben, bijvoorbeeld.

Het minst leuke vind ik denk ik mijn emails beantwoorden en het onderhandelen met mensen die net doen alsof het heel raar is dat ik wil worden betaald voor het werk dat ik voor een samenwerkingspartner doe, haha.

Is je werk stressvol en wat is het grootste verschil met een 9-tot-5 baan?

Oké, dat zijn twee vragen, dus laat ik ze per stuk beantwoorden. Het grootste verschil met een 9-tot-5 baan is het feit dat ik totale vrijheid heb. Ik kan werken waar en wanneer ik wil, en kan eigenlijk altijd bepalen waar ik aan wil werken. Ik hoef aan (bijna) niemand verantwoording af te leggen. Betekent natuurlijk wel dat ik ook volledig zelf verantwoordelijk ben voor alle resultaten, of het gebrek daaraan.

Ik vind mijn gelukkig werk niet bijzonder stressvol, nee. Ik voel zeker wel eens druk om te presteren en mijn doelen te bereiken, maar ik ken mezelf erg goed dus ik weet inmiddels hoe ik het beste functioneer om weinig stress te ervaren. Zo min mogelijk kijken naar ‘concurrenten’ en lekker mijn eigen dingetje doen.

Hoe moeilijk is het om gedisciplineerd te zijn en content te creëren als je reist?

Dat ligt denk ik aan de persoon! Ik ben zelf een heel gedisciplineerd persoon. Als ik mezelf opdraag iets te doen, dan doe ik dat meestal ook wel. Ik weet dat ik de gevolgen moet dragen als ik het niet doe, dus dan leer je snel. Bovendien werk ik al zeven jaar voor mezelf dus ben ik het gewend.

Maar ik vind de balans wel eens lastig, daarom had ik in Vietnam ook een mini-burn outje omdat ik álles probeerde te doen. Ik legde mezelf te veel druk op. Die balans vinden tussen reizen, werken en ontspannen vind ik altijd lastig.

Reis je altijd alleen of gaat je vriend ook vaak mee? Hoe combineer je je werk met je relatie?

Ik reis denk ik ongeveer 50/50 met mijn vriend versus alleen. Als ik alleen reis is dat meestal voor mijn werk, of bezoek ik vrienden (of allebei!). Als we samen reizen, is dat bijna altijd een privéreis.

Ik vind mijn werk best wel makkelijk te combineren met mijn relatie. Mijn vriend is ook ondernemer, dus we begrijpen elkaar goed. Daarnaast laten we elkaar vrij om onze dromen na te jagen, dus als ik graag in mijn eentje naar het buitenland wil, is hij de eerste die zegt dat ik dat vooral moet doen. Andersom ook, hij is soms ook weekenden weg voor zijn werk (of met vrienden), en dat ik dan thuis ben.

Communicatie is daarin heel belangrijk, je moet goed kunnen praten over wensen en verwachtingen en bereid zijn compromissen te sluiten waar nodig. Gelukkig is dat eigenlijk nooit nodig bij ons.

Hoe ga je het reizen combineren met je eigen huis?

Ik denk dat we iets minder lang aan één stuk zullen reizen, maar dat vind ik ook wel prima want ik heb zin om weer vaker, maar wel korter te reizen. Meer afwisseling qua bestemmingen, dan vooral Azië, waar we het laatste jaar veel zijn geweest. Omdat we nu extra maandelijkse uitgaven hebben die we de afgelopen anderhalf jaar niet hadden, zullen we ook iets meer naar ons reisbudget moeten kijken en welke ruimte daar ligt :).

Hoe heb je geleerd een website te onderhouden?

Ik heb eigenlijk altijd alles zelf uitgevogeld. Als ik niet wist hoe iets moest, ging ik googlen. En dat ging meestal goed, ook al wist ik vaak niet wat ik aan het doen was haha. Maar op een bepaald punt wilde ik zoveel aanpassingen aan mijn site dat ik een professionele webdesigner heb ingehuurd. En ze werkt nu nog steeds voor mij, ze doet nu de technische support. Heel fijn want nu kan ik ingewikkelde technische meldingen gewoon naar haar doorsturen, en lost zij het op. Dat is een goede les geweest: soms heb je hulp nodig om op een volgend niveau te komen!

Heb je nog tips voor beginnende reisbloggers?

Zeker! Als je dit professioneel wilt doen: behandel je blog als bedrijf, leer alle skills die noodzakelijk zijn je site te groeien om geld te verdienen, en zorg dat je genoeg spaargeld hebt. Het duurt namelijk wel even voordat een reisblog groot genoeg is om ervan te kunnen leven. Maar heb vooral veel plezier natuurlijk, want het is superleuk om te doen :).

Zo, dat was het, haha. Een gigántisch artikel, met heel veel verschillende aspecten die ik aansnijd. Ik hoop dat je het interessant vond. Als je nog meer vragen hebt, stel die dan vooral in de comments!

Wat zou jij willen weten over fulltime reisbloggen?