Inhoudsopgave
Fijne jaarwisseling allemaal! Zo op de valreep van het nieuwe jaar, is het tijd om terug te blikken op een ~bijzonder~ jaar voor mij. Vorig jaar maakte ik de keuze dat ik niet langer gelukkig was in Nederland, en daarom heb ik in 2021 het grootste deel van het jaar in het buitenland doorgebracht. Dat was een goede beslissing, die het meest past bij wie ik ben als persoon. Hoewel het voor mij nog steeds emotioneel een heel zware periode is, heb ik gelukkig ook heel veel mooie momenten gehad dit jaar. Tijd om terug te blikken :-).
Als je me de afgelopen jaren gevolgd hebt, zul je gezien hebben dat ik het afgelopen jaar vrij stil ben geweest hier op de blog. Geen maandoverzichten meer. Weinig persoonlijke updates. En dat was bewust. Ik keerde in mezelf. Ik moest uitzoeken wie ik was als alles wegviel. Daarnaast maakte ik het afgelopen jaar ook niet zo heel veel mee.
En van wat ik wèl meemaakte, had ik geen zin om dat met ‘vreemden’ te delen. Als het niet zo goed met me gaat, is het láátste wat ik nodig heb om nog een laag oordelen over me heen te krijgen. De wereld is erg gepolariseerd en iedereen springt om het minste in elkaars nek. Dat maakt dat het soms onveilig voelt om je verhaal te delen. Zeker als je even wat minder sterk in je schoenen staat.
Ik vond 2021 in veel vlakken een moeilijker jaar dan 2020. Vorig jaar werd alles onder mijn voeten uitgetrokken, maar hadden we nog een bepaalde hoop. Dat als de vaccins er waren het allemaal eindelijk voorbij zou zijn. Dat het leven weer terug zou keren naar normaal. Dat maakte het allemaal nog enigszins draagbaar, want het was gewoon een kwestie van wachten.
In het tweede deel van 2021 vervloog die hoop, en blijkt dat dit nog wel eens heel lang kan duren. Nu ben ik vooral heel moe. Kapot door het rennen en weer moeten stilstaan. Plannen maken en weer vol op de remmen. Hoop hebben, en dat die weer wordt afgenomen. Zien dat iedereen om me heen progressie maakt in hun carrière, en die van mij al vrijwel twee jaar stilstaat. Ik zit nog steeds vol met dromen, plannen en ambities, maar ik kan ze niet uitvoeren.
Het is misschien niet het meest vrolijke stukje om te lezen, maar ik wil gewoon graag eerlijk zijn. Als het goed gaat, deel ik het. Als het slecht gaat ook. En met bijna iedereen die in de reiswereld werkt, gaat het gewoon slecht. Dat is de realiteit.
Anyway, tijd voor de terugblik op 2021! Want hoewel dit misschien vrij duister klinkt, heb ik ook veel mooie momenten gehad en ben ik dankbaar dat ik weer een jaar heb mogen meemaken. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, dromen waargemaakt, leuke reizen gemaakt, en mezelf op andere vlakken dan reizen ontwikkeld. Ik ben dankbaar dat ik, ondanks dat het niet zo heel goed met me gaat, toch zoveel mooie dingen heb mogen meepakken.
De grote reisawards van 2021
In 2019 begon ik met de “grote reisawards”, waarbij ik de belangrijkste feitjes van mijn reizen op een rij zet, en mijn favoriete bestemmingen uitkies. Dat ziet er ook dit jaar natuurlijk weer anders uit, maar misschien toch leuk om het op een rij te zetten :-).
Aantal landen bezocht: 6
Als je Nederland niet meerekent, natuurlijk. Ik ging dit jaar naar Portugal, Duitsland, Frankrijk, Monaco, Italië en Spanje.
Aantal nieuwe landen bezocht: 1
Nou goed, technisch gezien ben ik als peuter een keer in Monaco geweest, maar dat reken ik niet mee. Dus dat was voor mij een nieuw land, waarmee mijn teller op 46 staat. Aan het einde van het jaar zag het er nog even naar uit dat ik een persreis zou maken naar nóg een nieuw land, maar dat werd uitgesteld naar 2021.
Favoriete nieuwe bestemming: Sicilië
Ik heb hele fijne herinneringen aan mijn vakantie in Sicilië in September. Ik reisde bijna twee weken door het Zuid-Italiaanse eiland en poste er eigenlijk (nog) helemaal niks over omdat het mijn vakantie was. Het was een pittig schema, waarbij ik bijna het hele eiland heb gezien, maar ik heb dan echt de meest prachtige plekjes kunnen bewonderen. Mooie steden, geheime standjes in natuurparken, en heerlijk eten.
Grootste tegenvaller: Monaco
Ik vond Monaco echt ver-schrik-ke-lijk. Wat een treurnis, zeg. Ik had van te voren wel gehoord dat er niet zoveel te doen was, maar ik dacht: ‘als allerlei miljonairs ervoor kiezen om er te wonen, en het is een landje aan de Middellandse zee, hoe erg kan het nou zijn? Dan zal het vast vol leuke restaurantjes en winkeltjes zitten, want die mensen kunnen overál wonen.’ Nou, het was dus echt heel saai. Een bergwand vol treurige flats, en letterlijk nul sfeer. Zien en gezien worden. Dure auto’s. En een klein historisch centrum. Ik zou niet weten waarom je ervoor zou kiezen om hier te wonen, behalve belastingontduiking.
Duurste reis: wederom Sicilië.
Ik heb de kosten niet op een rijtje gezet, maar met bijna twee weken was dit de langste reis van allemaal, dus is het ook de duurste geweest. Ik ben ook een weekje in Zuid-Frankrijk geweest (met de trein), en een weekje in Mallorca (voor een conferentie).
Mooiste natuur: Sicilië & Portugal
Vooral de Alentejo vond ik dromerig, die prachtige gouden zonnestralen, de wijnvelden, de kurkbomen, de ooievaars die er rondvliegen. Prachtig! En de kliffen van de Algarve zijn natuurlijk ook enorm mooi. In Sicilië vond ik vooral het noorden van het eiland erg mooi, rondom Palermo.
Lekkerste eten: Italië!
Ja, het wordt wel een beetje de grote Sicilië-show hè? Maar ja, pizza is mijn favoriete eten ter wereld dus als je me op een eiland met niets dan pizza, pasta, kazen en wijn zet, dan ben ik snel tevreden. Ook een speciale vermelding voor Portugal (waar ik een paar maanden woonde en dus heel veel lekkers gegeten heb), en mijn weekje in Mallorca. Daar heb ik geen enkele slechte maaltijd gehad, en heel wat heerlijke tapas mogen verorberen.
Meest onverwachte ervaring: Hannover!
Ik vond mijn persreis naar Hannover echt onverwacht ontzettend leuk. Mijn verwachtingen voor Hannover waren niet zo heel erg hoog, want ik kende het eigenlijk alleen als overstap plaats als je met de trein naar Hamburg gaat. Maar ik vond de stad echt erg leuk voor een weekendje. Vol hippe restaurants en snoezige cafeetjes, héél veel natuur (parken, meren en kanalen), en toffe geschiedkundige bezienswaardigheden. Daarnaast belandde ik bij een diner met mijn gids, haar familie en mensen die op bezoek waren bij haar, en dat was echt zó leuk! Zo fijn om weer eens te dineren met mensen die je helemaal niet kent.
Reisdroom die uitkwam: Verhuizen naar Parijs!
Ik heb het al jaren over het feit dat ik eens een tijdje in Parijs wil wonen en mijn Frans wil verbeteren en in september heb ik date eindelijk gedaan. Ik ben nu zo’n 3,5 maand in Parijs en het bevalt me (over het algemeen) goed. Ik kijk er naar uit dat straks hopelijk de cases weer wat dalen en het lekkerder weer wordt, waardoor ik weer meer dingen kan ondernemen.
Leukste land om te wonen: Portugal!
In het voorjaar vond ik het heel zwaar met de strenge lockdowns, maar toen die losser werd, heb ik echt een geweldige tijd gehad in het land. Ik probeerde zoveel mogelijk tripjes te maken, en heb echt een groot deel van het land mogen zien. Zo ging ik naar een weekendje naar Porto, een week naar Ericeira & Mafra, deed ik weekendjes in Évora & Monsaraz, Coimbra, Sines, spendeerde ik een paar dagen in de Algarve en maakte ik ook nog dagtripjes naar Sintra, Cascais en Sesimbra. Ook van Lissabon heb ik enorm genoten, en heb ik zo’n beetje elke hoek wel gezien.
Mooiste reiservaringen van 2021:
Alle reisjes die ik maakte in Portugal, de twee weken die ik in Sicilië reisde (vooral de twee dagen rondom San Vito Lo Capo), Parijs leren kennen, een weekje in Zuid-Frankrijk (Menton was mijn favoriet!), diner in Hannover met wildvreemden, mijn uitstapjes naar Sollér en Valdemossa op Mallorca.
Mijn jaaroverzicht van 2021
Januari t/m Maart
Na de jaarwisseling besloot ik terug te keren naar Lissabon, waar binnen een paar dagen na aankomst een strenge lockdown werd aangekondigd. De gevallen schoten (na de feestdagen) de lucht in vanwege Delta, en Lissabon werd de ergste hotspot ter wereld. Ik bracht de komende maanden dus door in lockdown. Het was echt een heel nare periode, de ziekte greep enorm om zich heen, mensen stierven in ambulances op straat, en er werden dokters uit andere landen ingevlogen om te helpen. Het nieuws werd elke dag erger.
Alles was dicht. Je mocht niks: niet eens naar het park. Bankjes en boulevards waren afgeplakt met tape. Als je een minuutje stilstond in een park, dan kwam een politieagent je vertellen dat je niet stil mocht staan. OVERAL liep politie, die je kon vragen waarom je van huis was. Auto’s werden van de weg gehaald en gecontroleerd. Je mocht niemand zien van buiten je eigen huishouden. Het voelde als een oorlogszone, en het was heel verdrietig en eng. Ik heb enorm geworsteld met mijn mentale gezondheid, en mijn stress liep zo op dat ik er zelfs fysiek ziek van werd.
April
In April mocht je langzaamaan weer wat dingen doen in je eigen omgeving. En dus maakte ik een aantal uitstapjes in Lissabon, en ging ik ook een dagje naar het strand in Estoril. Het was de maand waarin ik eindelijk mijn vrienden weer kon zien, en dat gaf me zoveel nieuwe energie. Of het nou een wandelingetje door het park was, een drankje op het terras, of een bezoek aan een museum: ik plande zoveel mogelijk dingen met vrienden.
Mei
In Mei maakte ik eindelijk mijn eerste echte weekendjes weg. Mijn eerste tripje ging naar Porto, een stad waar ik meteen helemaal dol op werd. Daarna bracht ik een weekje door aan zee in het surfstadje Ericeira, met een daguitstapje naar het kasteel van Mafra. Ik bracht een lang weekend door in Alentejo en bezocht Évora en Monsaraz. Ik maakte een daguitstapje naar de stranden van Sesimbra, niet ver van Lissabon. Ik deed een dagje in het frisse Sintra, met haar prachtige villa’s en paleizen. En uiteraard struinde ik ook een dag door de badplaats Cascais.
Juni
In Juni ging ik vrolijk door met mijn ontdekkingsreis in Portugal. Ik startte met een weekendje in Sines, een slaperig dorpje waar niet veel te beleven is. Maar ik wilde gewoon lekker een weekend op het strand liggen, en dat gaat daar in de omgeving goed. Daarna bezocht ik Coimbra, waar ik echt gewéldig lekker gegeten heb, het hele weekend lang. Toen deed ik nog een paar dagen in de Algarve, tussen Lagos, Portimão en Budens.
Juli & Augustus
In Juli & Augustus heb ik echt vrijwel niks meegemaakt, ik ben in Nederland geweest om op het huis van mijn ouders te passen tijdens hun vakantie. De eerste weken vond ik heerlijk. Ik vind het niet erg om alleen te zijn. Ik had veel ruimte in huis en kon heerlijk voor mezelf zorgen. Maar na een tijdje begon ik mezelf te vervelen, en merkte ik wel weer dat Nederland voor mij perfect is ‘om te bezoeken’ en niet ‘om te wonen’.
September
Mijn September begon met een tripje naar Hannover. Vanwege treinstakingen was ik er uiteindelijk maar anderhalve dag, maar in die tijd heb ik toch een goede indruk gekregen van de stad. Van het oude centrum met mooie oude vakhuisjes, van de natuur, en van de hippere ‘urban’ delen. Ik vond het heel leuk. Een paar dagen later vertrok ik naar Parijs. De timing was totaal niet ideaal, want twee weken later zou ik alweer op vakantie gaan. Maar ik dacht: de timing is nóóit ideaal. Als ik dit wil, moet ik dit doen. En dus had ik binnen een week of twee een studio gevonden in Parijs, waar ik nu verblijf. Sicilië was een heerlijke vakantie, echt even lekker rondreizen, eten, van de natuur en ware temperatuur genieten.
Oktober
Deze maand genoot ik van alles dat mijn nieuwe woonplaats me te bieden had. Ik bezocht verschillend delen van de stad, sprak af met verschillende vrienden, en focuste me enorm op de herlancering van Explorista Travel, die vanwege het vliegverbod naar Marokko nogal in het water viel. Daarna ging ik een weekje op vakantie naar Zuid-Frankrijk met mijn zusje. We verbleven in Nice en maakten vanuit daar uitstapjes naar Cannes, Eze, Menton, Monaco en Antibes. We hadden echt nog heerlijk weer, met een zonnetje en een graad of 18.
November
In November begon ik eindelijk met mijn Franse lessen. Ook ging ik een paar keer een avondje stappen in Parijs, en ontdekte ik weer meer van mijn nieuwe woonplaats. Halverwege de maand vertrok ik voor drie dagen naar Lissabon waar ik mijn vrienden weer zag, waarna ik doorvloog naar Mallorca voor de Traverse conferentie. Dat was echt heerlijk. Het was de hele week dramatisch weer, maar wat was het fijn om mijn reisblogvrienden weer te kunnen knuffelen. Ik had voor het eerst in lange tijd weer energie rondom mijn werk.
December
In December ben ik niet op reis gegaan. Ik zou eigenlijk op persreis gaan, maar die werd lastminute toch afgelast. Wel kwam mijn zusje nog op bezoek. En ik ging natuurlijk naar huis voor Kerst. Verder heb ik echt heel weinig meegemaakt. Ik heb zoveel mogelijk binnen gezeten en sociale contacten vermeden, want het virus gaat op dit moment echt als een malle rond in Parijs, en ik wilde niet het risico lopen dat ik Kerst niet met familie kon vieren. Dat kon gelukkig wel, en nu ben ik tot de jaarwisseling gewoon lekker thuis in lockdownland ;-).
Mocht je nog steeds lezen: dankjewel! Ik ben dankbaar dat je er bent, en hoop dat ik je komend jaar van vrolijkere verhalen kan voorzien. Van meer inspiratie voor een grenzenloos leven. Ik wens je een heel fijne jaarwisseling en een gelukkig 2022!
Lees hier mijn jaaroverzichten van voorgaande jaren:
Liefs,
Milou
4 reacties
Wat heb jij een jaar achter de rug. Maar zoals je zelf zegt; Ik ben dankbaar dat ik, ondanks dat het niet zo heel goed met me gaat, toch zoveel mooie dingen heb mogen meepakken.
Dat is zeker fijn!!!
Ik hoop dat 2022 jou nog meer mooie ervaringen gaat geven!
Super lief van je Lenneke! Dankjewel voor je lieve comments altijd :)
Moedig om zo openhartig te zijn, ik denk dat zeer veel mensen zich momenteel in een stress situatie voelen met te veel onzekerheid op alle vlak (ook wij hebben dit)
Veel sterkte en moed, het komt ooit wel terug goed, al weet niet niemand of het in 2022 of 2025 zal zijn … we kunnen enkel terug opstaan en weer doorgaan.
Hi Wouter, dankjewel voor je lieve comment. En altijd fijn om te horen dat ik niet alleen ben in mijn gevoelens. We keep going!