Inhoudsopgave
Als fulltime reisblogger ben ik zo’n beetje professioneel reiziger. Maar dat betekent niet dat ik nooit eens iets doms doe, of dat er nooit iets mis gaat. Het leek me leuk eens een blogpost te schrijven met alle dingen die bij mij op reis misgaan. En grappig genoeg kwam ik erachter dat er eigenlijk niet zo heel vaak echt iets misgaat. Ik heb *knock on wood* nog niets gebroken, en ben nog nooit bestolen en heb geen enkele vlucht gemist. Dat neemt niet weg dat ik alsnog 13 dingen kon verzinnen die… toch een beetje dom waren :-). Dit zijn de domste, onhandigste en meest roekeloze dingen die ik ooit heb gedaan op reis.
Dit artikel betreft een samenwerking.
Keihard verbranden tijdens het surfen
Laten we meteen maar beginnen met de meest recente misstap tijdens mijn reizen: toen ik tijdens mijn derde surfles in Bali besloot mijn benen niet in te smeren met zonnebrand. Dat had ik de vorige keren ook niet gedaan, en ze zouden toch voornamelijk in het water liggen. Wat dit keer anders was het feit dat ik twee uur later op de dag surfte dan normaal, waardoor de zon een stuk sterker was. Ook waren de golven zo heftig dat ik het merendeel van de tijd gewoon op mijn bord aan het peddelen was in een poging níét in het water te vallen.
Je raadt het al: de hele achterkant van mijn benen was keihard verbrand. Het was zó enorm verbrand dat ik mijn knieën niet kon buigen, en de trap oplopen zoveel zeer deed dat ik moest huilen. Slapen kon alleen met pijnstillers. Een paar dagen later hing de huid in vellen aan mijn benen. Op zich ben ik echt heel voorzichtig met zonnebrand, dus dit was echt een domme fout. Eentje die ik nóóit meer maak.
Een nachttrein naar Kopenhagen zonder verwarming
Mijn allereerste soloreisje was er eentje van avontuur, met een aantal questionable beslissingen. Laat ik die nacht dat ik op een bank in de gang van een studentenhuis sliep maar vergeten (dat is allemaal goed afgelopen), en juist de terugrit vanuit Kopenhagen highlighten. Blut als ik was, kocht ik de goedkoopste treinrit die er was. Een nachtrit. In een verouderde treincoupé met keiharde zitstoeltjes, en helaas géén verwarming. Buiten hing de temperatuur rond het vriespunt, en het was in de trein zo fris dat het puntje van mijn neus koud was. Zelfs met een dikke winterjas aan had ik het nog ijskoud. Needless to say, heb ik geen seconde geslapen.
Een bloedhete treinrit zonder airconditioning
Aan de andere kant van het spectrum vind je de treinrit die vriendlief en ik maakten tijdens onze eerste vakantie samen, bijna tien jaar geleden. Na een dagje Venetië keerden we terug naar het Gardameer. Buiten tikte de temperatuur ruim over de dertig graden aan en we zaten in een coupé ingeplet tussen Italiaanse families. De airconditioning deed het niet, we hadden geen water meer, en de geur die in de coupé hing wil je niet weten. Met zulke hitte geen water bij je hebben was echt een onverantwoorde beslissing.
Te lang wachten met boeken van vluchten
Dit is een fout die ik echt nog veel te vaak maak, haha. Ik boek over het algemeen veel te laat mijn vluchten. Hoe laat dan? Nou, gemiddeld minder dan een maand van te voren en dat is niet slim. Daardoor betaal ik iedere keer echt honderd euro meer dan noodzakelijk is, en dat is gewoon zonde van mijn geld. Waarom ik dit doe? Omdat ik eigenlijk altijd bang ben om dingen vast te leggen en er dan achter te komen dat ik langer wil blijven of eerder terug wil.
Een wandeling zonder kaarten in de Franse heuvels
Dit is er eentje uit de categorie “potentieel levensgevaarlijk”. Tijdens onze vakantie in Zuid-Frankrijk kozen Joris en ik ervoor om een wandeling te maken door de Calanques bij Marseille. Een prachtig natuurgebied vol witte rotsen, en waanzinnige uitzichten. Maar het informatiecentrum was dicht en we konden alleen een heel vage niet-gedetailleerde kaart scoren van het gebied waarop de wandelpaden globaal stonden aangegeven. In realiteit zijn we op een paar punten maar gewoon op goed geluk afgeslagen omdat we niet wisten waar we heen moesten, hoe lang de wandeling zou duren en hoe moeilijk hij zou zijn. Ik weet nog dat ik absoluut kapót was aan het eind van de wandeling. Dit had best wel eens heel slecht kunnen aflopen.
Niet de kleine lettertjes lezen van een hotelboeking
Weet je nog die grap van die meid die een goede deal had gescoord op een duur hotel in Goa? Nou, dat had ze dus niet. Want in plaats van in Indiase Rupees, stond de prijs op mijn boekingsvenster nog op Thaise Baht aangegeven (vanwege mijn vorige boeking in Thailand). Het hotel bleek ruim twee keer zó duur, en het was al ruim aan de prijs. En dacht je dat ik mijn lestje geleerd had? Nee, hoor. Ik schrijf dit vanuit mijn hotelkamer in Kuala Lumpur waarbij ik er bij aankomst achterkwam dat ik bovenop mijn hotelprijs nog 16% tax en €14 toeristenbelasting moest betalen. Stond allemaal in de kleine lettertjes, die ik niet gelezen heb.
Bijna gescamd worden in Bangkok
Ik was er nog zó op voorbereid: het feit dat we in het centrum van Bangkok gescamd zouden worden. Maar ik had even niet verwacht dat ze zo ontzettend gerafineerd te werk gingen. Ter verdediging: de veel voorkomende smoes was dat de Grand Palace gesloten was, dus toen wij aankwamen en het paleis ook daadwerkelijk gesloten was (vanwege de crematie van de koning), was ik even van mijn apropos gebracht.
Een vriendelijke local gaf ons wat tips om niet gescamd te worden (ha, ja echt!) en om niet teveel te betalen voor dingen (die met mijn research klopte!), en wilde toen wel een riksja aanhouden voor ons die ons wat andere tempels zou laten zien. Van te voren had ik met Joris afgesproken dat we hoe dan ook níét in een riksja zouden stappen die iemand anders voor ons geregeld hadden, en in plaats daarvan doken we snel een Starbucks in, waar ik op internet meteen het hele verhaal zin voor zin teruglas op websites van mensen die wél in de scam getrapt waren. Pfiew!
Een vuurwerkshow in Barcelona
Tijdens onze huizenruil in 2013 verbleven we een week in een lokale wijk van Barcelona. We hadden geluk want we waren er tijdens festiviteiten. Tijdens het festival vond ook een optocht plaats waarbij ze vuurwerk afstaken. Wij stonden natuurlijk te kijken, ergens halverwege een menigte op een bankje. Voor ik het wist rolde er een muur van vuurwerk over de hoofden van de toeschouwers, die in schok wegdoken. In pure paniek sprong ik van het bankje en rende ik de halve straat door. En zo kwam ik er dus achter dat ik een vuurwerk-fobie heb. Pure doodsangst. Sindsdien kom ik niet meer in de buurt van vuurwerk. Dit was bij nader inzien trouwens ontzettend onveilig en mensen hadden serieus gewond kunnen raken.
Laatst had ik in Langkawi ook nog een vuurwerk gerelateerde paniekaanval, overigens. Op het terras naast ons werd ineens keihard vuurwerk afgestoken, op slechts een paar meter afstand, en na me twintig seconden groot te hebben gehouden ben ik huilend naar binnen gerend. Maakte een goede indruk bij mijn reisvrienden, kan ik je vertellen.
Vergeten een groene kaart te kopen voor Bosnië en Herzegovina
Laat ik even beginnen met vermelden dat dit niet MIJN fout was, haha. Tijdens onze roadtrip door de Balkan gaf ik Joris de taak alles wat betreft de auto te regelen. De exacte route, de vignetten, en zorgen dat de auto in goede staat verkeerde. De rest zou ik doen: de globale route, hotels boeken, dingen om te doen. Uiteindelijk stonden we bij de grens van Kroatië en Bosnië en Herzegovina, op het platteland, zonder cash en een douaneambtenaar die ons echt niet binnen wilde laten. Onze groene kaart was niet geldig in Bosnië, omdat hij niet daadwerkelijk GROEN was (je verzint het niet). Raad eens wie dat online al had gelezen, én op de achterkant van de groene kaart, maar die steeds door vriendlief gerustgesteld werd dat het wel goed zou komen “want het was wel gewoon een groene kaart alleen dan niet groen”? Juist. Ik ben dol op hem hoor, maar het moment dat we een half uur door plattelandsdorpjes reden opzoek naar een ATM terwijl het buiten vierendertig graden was en ik me kapot zweette, was niet één van de gelukkigste momenten van onze relatie ;-).
Zwemmen met dolfijnen in Egypte
Dit valt echt onder “naïef reisgedrag”. Toen ik zes jaar geleden in Egypte was, boekten we een excursie om te snorkelen met dolfijnen. Ik had er heel schattige visioenen bij, over een klein groepje mensen die lekker rustig bij dolfijnen zwommen. Toen we aankwamen bij de haven, en ik een handvol grote boten klaar zag staan, zonk de moed me al in de schoenen. We bleken met minimaal vijf afgeladen toeristenboten te gaan snorkelen, en zodra er dolfijnen werden gespot, cirkelden de boten agressief en luid toeterend om de paniekerige beesten heen, in een poging ze te vangen voor de toeristen. Combineer dat met een groep gidsen die overenthousiast en pushy waren, en de helft van de boot die zeeziek aan boord lag, en het was voor mij echt een goede les over hoe je NIET met dieren om moet gaan.
Een roadtrip maken in een auto zonder airconditioning tijdens een hittegolf
Ik heb dit volgens mij al een paar keer genoemd, maar die geweldige rondreis die we maakten door de Balkan was in het hartje van de zomer van 2015. In mijn vriends oude auto zonder airconditioning. Tijdens een hittegolf. Ja, leuk was anders. De eerste dag kroop de temperatuur al op tot 35 graden, en probeerden we zo goed als het ging onszelf koel te houden met een plantenspuit en rijden met de ramen open. Maar daar heb je weinig aan als je muurvast staat in de file in Zuid-Duitsland. Ik denk echt met heel veel liefde terug aan deze reis, en om eerlijk te zijn is het afzien nu een geliefde en grappige herinnering, maar jeetje wat was dat pittig! De volgende keer ga ik alleen nog met een auto met airconditioning.
Dit verhaal gaat over een ándere keer dat we in een oude auto problemen hadden. Namelijk: op weg naar wintersport in Winterberg, Duitsland. Dit was in de dagen voordat er gratis internet was in Europa, en wij reden met een uitgeprinte routebeschrijving van de ANWB naar Winterberg. Ergens tijdens het filerijden, na een afrit van een hoofdweg, begon de auto ineens enorm te roken. Na advies te vragen bij de ANWB, mochten we absoluut niet meer verder rijden. Maar… we hadden geen idee waar we precies waren en daardoor kon de ANWB ons niet vinden. Bovendien ging er nogal het één en ander mis bij de ANWB zelf (hulp die niet werd aangevraagd, etc), waardoor we uiteindelijk uren in de vrieskou zonder verwarming moesten wachten op hulp. Niet bepaald veilig. En het was ook nog eens onze anniversary.
In mijn broek plassen in een bus in Londen
Ha, dit is misschien wel het meest gênante wat me is overkomen. Tijdens één van mijn eerste tripjes naar Londen pakte ik de bus naar Londen Stansted om terug naar huis te vliegen. Ik moest al een klein beetje plassen toen ik aan boord stapte, maar er was geen plek waar ik even makkelijk naar de WC kon (er was geen toilet aan boord), dus ik besloot het maar gewoon op te houden. De rit zou ongeveer een uurtje duren.
Maar toen kwamen we in de file terecht. En stonden we múúrvast, vanwege een ongeluk voor ons. De tijd tikte maar verder, en ik begon steeds meer in paniek te raken. Ik moest écht nodig. Zo nodig dat ik het niet meer op kon houden. Mijn hele lijf begon te rillen, en ik kreeg het warm en koud. Ik begon mijn opties te overwegen: ik kon óf in de berm van de snelweg mijn plas doen terwijl de hele bus toekeek, óf misschien plassen in een flesje? Inmiddels waren we al twee uur onderweg. Net toen ik merkte dat ik het echt niet meer volhield en ik steeds meer begon te verliezen, begon de bus weer te rijden. Bij het aankomen op het vliegveld, heb ik letterlijk iedereen in de bus aan de kant geduwd, en ben ik rennend naar het toilet gegaan. Dat ik misschien mijn vlucht zou missen, kon me niets schelen. Als ik maar kon plassen. En… van ondergoed kon wisselen. Nóóit meer neem ik zo’n risico, haha.
Dit is het slimste wat je kunt doen op reis: een goede zorgverzekering afsluiten
Op reis kan natuurlijk een hele hoop misgaan. Het geeft me altijd een fijn gevoel, dat wát er ook gebeurt, ik een goede dekking heb met mijn verzekeringen. Voornamelijk voor mijn gezondheid, mijn belangrijkste bezit. Wist je dat je met een zorgverzekering van Hema gedekt bent voor medisch noodzakelijke zorg in het buitenland, tot maximaal het Nederlandse tarief? Dus mocht je onverhoopt je arm breken, malaria krijgen, of in een ongeluk terecht komen dan ben je gedekt tot aan de kosten die je in Nederland voor dezelfde behandeling zou maken. Fijn gevoel, toch? Voor een hogere dekking (voor duurdere landen) of dekking voor andere reisgerelateerde zaken, heb je een reisverzekering nodig.
Wat is het domste dat jij ooit op reis hebt gedaan?
Dit artikel werd mede mogelijk gemaakt door Hema. Bedankt voor het steunen van onze partners!
6 reacties
Oooh dat verhaal in Bosnië hebben wij ook gehad, haha! Wát een gedoe. Bij ons was het ook ergens in de 40 graden en we stonden in de file, dus aan de airco hadden we niks. Geert – die z’n zwembroek aan had, omdat we daarna zouden gaan zwemmen – trok z’n T-shirt uit en reed alleen in zwembroek verder. Op zich niks raars, maar de douane in Bosnië was daar niet echt van gecharmeerd, zeg maar… Ik hoor het die man nog roepen in z’n beste Engels: “THIS NOT A BEACH. THIS BORDER CROSSING.” Wij hebben uiteindelijk één of andere verzekering bij de border crossing moeten kopen omdat onze groene kaart ook niet groen was…
Hahaha wat een verhaal hè? Wij hadden dus niet eens genoeg cash bij ons, dus we konden het niet bij de border crossing kopen :-(
Wat een verhalen allemaal en wat een avonturen. Ik vind dit soort dingen echt heerlijk om te lezen! Die domme dingen zijn stiekem de leukste verhalen achteraf.
Haha ja, wel toch? Als alles perfect gaat is het toch een minder leuk verhaal.
Haha dat van die wandeling en dat plassen.
Blijkbaar ben ik ook bijna gescamd in Bangkok. Zelfde verhaal: ik vroeg iemand waar ik de boot naar Grand Palace kon vinden en hij zei dat ze op dinsdag gesloten zijn. Wist ik veel, zou wel bij het boeddhisme horen. Probeerde me ook ergens anders heen te sturen in een tuktuk maar ik ben verder gelopen. Ik vind mezelf niet naïef maar is was er echt bijna ingetrapt!