Digital Nomad Maand 13: Vietnam | Oktober 2018

136

Jaaaa… het moment waarvan je wist dat het zou komen, is eindelijk hier: dat het even allemaal niet zo glorieus is als het op de foto’s lijkt, dat Digital Nomad-leven. Lees verder en dan zul je zien wat ik bedoel!

Ps: ik droeg wel een helm op de scooter hoor, pap en mam, ik deed hem alleen even af voor deze foto.

Afgelopen maand brachten we de hele maand door in Vietnam. Een gewéldig land waar ik echt helemaal dol op ben. Het is misschien wel mijn nieuwe favoriete land. Zúlke lieve mensen, zúlk lekker eten, en zoveel moois om te zien en beleven. Ik kan Vietnam niet genoeg aanraden. 

Nadat we de eerste twee weken rustig aan deden in Hanoi, hebben we in November maar liefst ZES verschillende plekken bezocht. ZES. En daarnaast probeerde ik dus ook gewoon een normaal werkschema aan te houden. Zo productief mogelijk te zijn, want ik moest al die ‘verloren tijd’ wel inhalen, natuurlijk.

Dat ging ongeveer drie volle weken goed. Waarbij ik op vol tempo keihard beukte om zwaar productief bergen met werk te verzetten, en daarnaast ook nog vrolijk alles op mijn lijstje afstreepte wat betreft sightseeing. Ik werd langzaamaan steeds vermoeider, maar vrij nemen voelde als verspilde tijd. Dus werkte ik door. Met af en toe een paar vrije uurtjes hier en daar, maar niet voldoende om echt bij te komen. En toen… was het op. 

Helemaal leeg

Ineens voelde ik me helemaal op. Ik was ontzettend prikkelbaar en snauwde iedereen af. Ik kon me moeilijk concentreren, en mijn ‘hoofd legen’ met een wandeling of een stukje zwemmen hielp niet meer. En ik had nergens zin in. Niet om iets te gaan zien, niet om een serie te kijken, niet om een boek te lezen. Ik wilde eigenlijk alleen maar naar een witte muur staren. Oeps. 

Ik besloot even een paar dagen offline te gaan, al mijn social media apps van mijn telefoon te verwijderen, en zo min mogelijk te werken (helemaal niet werken lukt me toch niet). En als ik werkte, dan alleen maar aan dingen te werken die ik léúk vond. Daarom werk ik voor mezelf toch? Dat eeuwige “niet zo aanstellen Milou, dit moet gewoon even gebeuren” schoof ik even aan de kant. En ik ging lekker een paar uurtjes foto’s bewerken, en daarna zwemmen en een chicklit lezen.

De eerste paar dagen hielp het niet. En dat vond ik eng, want hoe lang zou deze zombiemodus duren? Maar gelukkig trok ik na een paar dagen weer bij. En nu doe ik even flink rustig aan. Ik heb inmiddels wel ingezien dat het belangrijk is om af en toe een dagje echt niets te doen: geen sightseeing, geen werk. Gewoon lummelen. 

Ik dacht altijd dat sightseeing in essentie ontspanning was. En tot op een bepaalde hoogte is dat ook zo: ik vind het leuk. Maar het is ook vermoeiend, al die prikkels. En het is voor mij ook werk. Sterker nog, als ik iets ga bezoeken of bekijken heeft dat voor mij twee negatieve consequenties: ik ben én niet aan het werk (mijn werk blijft liggen) én ik krijg er nog extra werk bovenop (want ik wil er waarschijnlijk over schrijven voor jullie). Dus daar moet ik bewust mee omgaan, zeker in combinatie met mijn verantwoordelijkheidsgevoel, mijn gedrevenheid en mijn perfectionisme. Ontspannen is nodig, en een paar uurtjes is niet genoeg. Af en toe moet ik een hele dag nietsdoen. 

Doe effe normaal, joh

Het is nu pas als ik dit schrijf, dat ik denk: ja, jeetje. Het is ook niet zo gek, ook. Zes tripjes en daarnaast nog proberen fulltime te werken is ook wel een beetje veel van het goede. Moet je voorstellen dat je naast je fulltime baan ook nog zes citytrips doet in een maand. Maar goed. We hebben gelukkig wél heel mooie dingen gezien.

Zo bezochten we het prachtige Sapa, waar we een zes uur durende wandeling maakten door de rijstvelden en heuvels, waarna ik nog drie dagen krom van de spierpijn heb gelopen. Daarna gingen we naar Tam Coc, een geweldig beschermd natuurgebied waar we heerlijk rondgescooterd en rondgevaren hebben… echt een paradijsje. We gingen door naar Cat Ba Island waar we wederom prachtig gevaren hebben door de helderblauwe baai, met vrijwel geen toerist om ons heen. 

Toen spendeerden we een week in Hue, zodat we genoeg tijd zouden hebben om te werken. Maar Hue was eigenlijk helemaal geen leuke stad. Een beetje Spaanse badplaats-idee, met veel gezeur van straatverkopers en ’taxi, taxi!’-typetjes. Afgezien van een paar mooie tempels is het maar een lelijke, drukke en warme stad. Misschien hielp het niet dat ik daar mijn mini-burn out had. 

Inmiddels zijn we in Hoi An, waar we ook een week zitten in totaal. Een prachtig, lieflijk, charmant plaatsje wat me nog het meeste aan Canggu in Bali doet denken. Vooral omdat we een beetje buiten het centrum zitten, tussen de rijstvelden. Een relaxte plek waar het tempo een tikje trager ligt, en ik dus even weer heb kunnen opladen. 

Plannen voor November

Zondag vliegen we door naar Ho Chi Minh City (oftewel: Saigon) waar we ook weer iets meer dan een week zitten. Daarna hebben we een paar dagen echt vakantie in Phu Quoc (zwembad, lezen en nietsdoen!), alvorens we na een dag of drie in Hanoi weer naar huis vliegen. Naar het koude Nederland. De tijd vliegt stiekem toch voorbij en ik probeer nog zo hard als ik kan te genieten van het heerlijke weer hier!

Statistieken September 2018:

Landen bezocht: 1

Vietnam! Groot land, trouwens. Als we komende maand weer weg zijn, zijn er nóg dingen die we hebben overgeslagen en die we graag hadden gezien. 

Waarvan nieuw: 0

Ik denk dat ik volgend jaar pas weer nieuwe landen bezoek!

Plekken bezocht: 6

Hanoi, Sapa, Tam Coco, Cat Ba Island, Hue & Hoi An. 

Aantal vluchten: 0

We hebben alles met bussen en treinen gedaan!

Aantal nachten in een hotel: 31

Als je Airbnb’s tenminste ook als hotels telt. De eerste twee weken van de maand zaten we nog in Hanoi in onze AirBnb (met uitstapjes naar Sapa en Tam Coc). 

Best gelezen blogpost van de maand: Dit zijn de beste bestemmingen per maand

Wat grappig dat deze blogpost het zo goed deed. Mijn stagiaire Marilyne heeft er heel veel tijd en research in gestoken om deze blogpost te schrijven, en ik denk echt dat het een heel handig naslagwerk is voor als je de volgende keer weet dat je in een bepaalde periode vakantie hebt, en wilt zien welke landen dan perfect zijn om te bezoeken. En handige artikelen: daar zijn we hier voor!

Mijn favoriete blogpost van de maand: Dit zijn de zeven leukste wijken in Londen (en waar je moet verblijven!)

Ik had zoals altijd weer een hoop favorieten deze maand. Ik koos bijna voor mijn artikel over onze uitgaven in Roemenië, want niet alleen vind ik die altijd heel leuk om terug te lezen, ik vind de foto’s in die post ook erg mooi. Maar mijn favoriete artikel, en degene waar ik het meest trots op ben, is die over de zeven leukste wijken in Londen. Ik wilde dat artikel al een hele tijd schrijven, en ik ben trots op hoe het artikel eruit ziet. 

Hoogtepunt van de maand:

• Sapa: de prachtige groene rijstvelden, de mooie wandeling die we er maakte, de geweldige homestay… we hebben echt genoten van onze tijd in Sapa. 
• Tam Coc: dit was eigenlijk echt een beetje een verrassing voor ons. We besloten er min of meer op de bonnefooi naartoe te gaan, en hebben echt een waanzinnige tijd gehad. Het was misschien wel mijn favoriete plek in Vietnam, tot nu toe. Zulke prachtige onaangetaste natuur. Zoveel rust… heerlijk. 
• Cat Ba Langurs: reiservaringen met dieren in het wild staan bij mij altijd enorm hoog op het lijstje, en dus ook deze. We boekten in Cat Ba een eendaagse cruise bij een lokale tour agency, en voeren de hele ochtend door de rustige baai. Uiteindelijk kwamen we bij een baai waar we gingen kajakken, door grotten, om uit te komen bij een verlaten dichtbegroeide lagune. In de lagune hoorden we apen, en toen we op het geluid afpeddelden, zagen we een aantal apen vlak boven de waterrand gewoon chillen in een boom. Op een meter of drie afstand van onze kayak. De plottwist? Van deze specifieke apensoort (de Cat Ba Langurs) bestaan er nog maar 70 wereldwijd, en het is de meest bedreigde apensoort van heel Azië. Die heb ik dus gewoon face to face in hun natuurlijke habitat gezien. Zo. Bijzonder. 
• Hoi An: Ik vind Hoi An tot nu toe de leukste stad in heel Vietnam. Zelfs nog leuker dan Hanoi, puur omdat het wat kleinschaliger is en rustiger. En het centrum met de lampionnetjes is zo lief. 

Dieptepunt van de maand:

• Mijn mini burnout: dat lijkt me duidelijk. 
• De nachttrein naar Hue: Ik ben niet echt een heel erge budget backpacker, maar ik vond het ook wel weer een beetje overdreven om van Hanoi naar Hue te vliegen. Dus namen we de nachttrein, want: avontuur! In realiteit heb ik bijna niet geslapen, vanwege al het schudden van de trein, het keiharde remmen voor stations, de luidruchtige conducteur die haltes omroept, en laat ik over de staat  van de wc’s nog maar niet beginnen….

Favoriete serie of film van de maand: Making a Murderer (seizoen 2)

Jaaaa… je mag me altijd wakker maken voor een goede true crime serie, en als Making a Murderer terugkomt, dan zit ik klaar voor een marathon. Ik weet nog dat ik de eerste serie echt in een weekend gekeken heb. Ook deze ging er in een paar dagen doorheen. De serie was een stuk trager en saaier omdat het gaat over de juridische procedures van Brendan en de zoektocht naar meer bewijs in Steven’s zaak. Maar ik zat er nog steeds helemaal in, want wat is dit een bizarre zaak!

Te zien op Netflix.

Favoriete boek van de maand: Je moet (bijna) niks – Lianne Keemink

Hoe ironisch is het dat ik in de maand dat ik dit boek lees, mezelf compleet over de kop werk en reis haha? I see what you did there, universe. Ik volgde Lianne’s blog jaaaren geleden al, toen ze als eerste Nederlandse blog over zelfontwikkeling schreef, op The Self Help Hipster. Met zo’n heerlijk ironisch sausje. Ik volgde het proces van het schrijven van dit boek natuurlijk op social media en kon niet wachten tot het uit kwam. 

Ik vond het dan ook superleuk dat Lianne me het boek toestuurde zodat ik het kon reviewen voor deze site. Dit boek is precies zoals je zou verwachten van Lianne: een nuchtere, grappige kijk op Self Help. Ze dumpt de zweverige sh*t die niet werkt, en gaat verder met de dingen die je wel verder helpen in het leven. En ze heeft ook nog even een appeltje te schillen met de hele obsessie met “druk zijn” en “having it all”.

Ik vond het echt superleuk om ook een inkijkje te krijgen in haar leven, haar burn out, en de dingen die ze daarvan geleerd heeft. Ik herkende  me ook enorm in haar hele zoektocht in Self Help, en de gedachte dat je je leven wel even kunt “life hacken”. Het was soms echt alsof ik mijn eigen tienerjaren terugzag in dit boek.

Dus zoek je nog even een realistische kijk op zelfontwikkeling, de dingen die je het beste wel kunt doen, en de dingen die je beter los kunt laten? Met een vleugje humor en zelfspot? Dan kan ik je dit boek aanraden!

Koop het boek via Bol.com

Favoriete aankoop van de maand: mijn bananenjurk!

Veel kan ik er niet over zeggen, maar hee. Een maxi-jurk. Met bananen er op. Die kun je niet laten liggen. Komt gewoon van een of andere lokaal winkeltje in Hue, trouwens.

Vorig jaar rond deze tijd:

• In oktober 2017 schreef ik over onze eerste maand als digital nomads. We bezochten Singapore en Thailand. Zo leuk om terug te zien wat  we toen allemaal deden. En hoe we nog helemaal aan het begin van deze levensstijl stonden. Broekies!

Lees alle artikelen uit oktober 2018:

• Digital Nomad maand 12: Nederland & Vietnam | September 2018
• Het dromerige Sighisoara: 7 bezienswaardigheden die je moet zien
• Dit zijn de zeven leukste wijken in Londen (en waar je moet verblijven!)
• Sibiu bezienswaardigheden: 6 dingen die je niet mag missen
• Transfagarasan Road: een fotodagboekje van de meest magische weg ooit (+ een bruine beer!)
• Dit zijn alle lange weekenden en officiële vakanties van 2019
• Rondreis Roemenië: de mooiste roadtrip route door Transsylvanië en meer!
• Dit zijn de beste bestemmingen per maand!
• Explorista.nl zoekt webredactie stagiaire!
• Hoeveel kost Roemenië? Dit waren onze uitgaven tijdens de rondreis!

Wat heb jij gedaan in oktober? Ben je nog op reis geweest?